Obraz9 (75)

81

\

Wyznaczenie ich na drodze analitycznej jest sprawą ogromnie złożoną; zagadnienie to będzie oinówio ie w dalszych częściach niniejszej pracy. Dlatego straty najczęściej ustalamy doświadczalnie; metodę ich wyznaczenia podaje równanie 72: należy ustalić eksperymentalnie wszystkie wyrazy lewej strony równania (72) i wykonać działanie zawarte w tym równaniu. W wielu przypadkach straty h^ _^ są stosunkowo małe i możemy je zaniedbać. Zakładając, że naprężenia T , zgodnie z równaniem (2) wynoszą wielkości h^ ^ możemy przedstawić w postaci:

1-2 ⁼ J

ds

■/

l <)

0v

ds

Wielkość ta będzie zatem tym mniejsza, im mniejszy jest współczynnik lepkości klimatycznej v', mniejsza wartość gradientów prędkości przy ściance ( Ov/On) oraz im większe są promienie hydrauliczne r^ . W przepływach płynów mało lepkich jak wody, powietrza..., przez kanały o dużych promieniach hydraulicznych (o dużych przekrojach A) , w których nie występują zaburzenia wywołujące znaczne tak zwane straty lokalne (zawory, kolana . . . ) , wielkość h-j .3 ^w równaniu (72) możemy pominąć. W ten sposób uproszczone równanie, dotyczące ściśle rzecz biorąc -„płypu nielepkiego, nazywamy równaniem Bernoulli ego. Posiada ono zatem postać:

i

2

^V1 ⁺

r ^dP 4- (

J T ^g

V^Z1^{) = 0}

I

ii

(74)

= 0

W szczególnych przypadkach, w których gęstość jest stała p = const, równanie powyższe przedstawić możemy następująco:

fi 0 ^h I o

1

2g

v² +

+ z = const

-f z

(75)

^gPo

1 2 1 2 1

0 V + P + g p Z = — D V + P + g D Z

2    ' o 2    2    1 o 2 z J o 1    1    } o ^

1 «

— p v + P + fi 0 z = const 2    ¹ o    ¹ o

>    (76)