Najprostszy w wykonaniu jest typ wiązara o złączach na gwoździe dla rozpiętości do 9,0 m i przy rozstawie 1,0 -r 1,25 m. Nadaje się on do dachów z pokryciem papą na deskowaniu. Wadą jego jest mała sztywność w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny wiązara oraz zbyt mała powierzchnia do rozmieszczenia gwoździ w węźle podporowym. Wiązary tego rodzaju można również rozpatrywać jako układ trójkątny trójprzegubowy.