Na przebieg porodu mają wpływ 3 zasadni-at czynniki: 1) płód, 2) drogi rodne, 3) rófy poiodowe.
Dojrzały płód ma długość 49-52 cm, a jego masa ciała wynosi 3000-3500 g i wyróżnia się jego duże i drobne części:
I części duże to główka, tułów, pośladki,
I części drobne to nóżki i rączki (kończyny płodu).
Szwy główki (tyc. 7-6):
■ szew strzałkowy, między kośćmi ricmicniowymi,
■ szew węgłowy, między kośćmi ciemieniowymi a kością potyliczną,
■ szew wieńcowy, między kośćmi ciemieniowymi a kośćmi czołowymi,
■ szew czołowy, między kośćmi czołowymi.
Ciemiączka (ryc. 7-6). Na czaszce płodu wyróżnia się dwie luki kostne.
I Ciemiączko przednie (ciemiączko czołowe, jon-ticulus tinterior,; ryc. 7-7): czworokątne, miejsce zbiegania się 4 szwów - szew strzałkowy, czołowy i oba ramiona szwu wieńcowego.
■ Ciemiączko tylne (ciemiączko małe, ciemiączko potyliczne, fonticulus posteriori; ryc. 7-8):
Ze względu na mechanizm porodu najważniejsza jest główka płodu; jest ona największą i najtwardszą częścią płodu, przoduje w 94 przypadkach na 100 porodów.
Diameter subocciplto*
Ryc. 7-1. Trzy podłużne wymiary główki (mierzone za pomocą miednicomierza): 1 - wymiar skośny mały lub podpotyiiczno-ciemieniowy (diameter suboccipiiobreg-matica, 9,5 cm), 2- wymiar prosty główki lub czołowo--potyliczny (idiameter Jrontooccipitalis, 12 cm), 3 - wymiar skośny duży lub bródkowo-potyliczny (diameter mentooccipitalis, 13,5 cm).
Podczas porodu główka niemal całkowicie wypełnia przestrzeń miednicy; stosunek jej wymiarów do wymiarów miednicy ma decydujący wpływ na przebieg porodu!
Wymiary główki, płaszczyzny, obwody (ryc. 7-1, łab. 7-1) są 1) objawami dojrzałości płodu (p. str. 188), 2) kryteriami mechanizmu porodowego stanowiącymi o zrozumieniu mechanizmu porodowego w prawidłowych i nieprawidłowych ułożeniach główki.