336 x liski
Po ■lamtaoi s*iy rozporowej H dla różnych i siniejących -dzajdn obeiąM ^
zooaie wmości statyczne w dowolnym przekroju łuku od ległym o wartość x od — wmmej podpory obbczzmy według następujących wzorów ab poprzeczni
ab normalna
QJ,‘=Q0,cotf-ff sin 9,
m
mirr nr rgnająry
pkae Q*m i '^4« — ab poprzeczna j moment jak dla belki prostej wolnopodpartcj «pre-kroją odległym ar od podpory w danym przypadku (rys. 7,12), o - kąt nacN^HmM aej do Mu v danym puakeic względem poziomej.
L- 'aku o kaztaśae paraboŁ drugiego stopnia kąt y lub jego modna tJdbcryŁ ze wzorów
9
(7.18)
a
2
znaczenia a i f, podano na rys. 7.13.
Dla punktu po drugiej stronie osi symetrii łuku wartości sinus i cosinus znajdujemy w/orów trygonometrycznych
sin(-p)-—sin p, cos(— p)<«cos <f.
Należy zaznaczyć, że zwykle działanie sił poprzecznych Q„ w przekrojach hiku poluje niewielkie naprężenia ścinające, przeto może być w obliczeniach pominięte. Gotowe wzory do obliczania łuków trójprzepbowych i dwuprzegubowych dla różnych Wypadków obciążeń podano w tablicach 61 i 62, natomiast dla łuków bezprzegubowych | tablicach 63 i 64.
»Ł3. Łuki trójprzegubowe
Łuk trójprzegubowy jest układem statycznie wyznaczalnym. Pod wpływem obciążeń nętrznych występują w łuku siły styczne normalne oraz momenty zginające, na które daruje się przekroje łuku. W łukach trójprzegubowych zmiany temperatury i skurcz nu nie wpływają na wielkości statyczne.
Do wyznaczania czterech niewiadomych podporowych w łuku trójprzegubowym mamy lępujące równania:
1) £J=0 - suma składowych poziomych,
2) J)y=0 - suma składowych pionowych,
3) — suma momentów względem punktu B,
L — suma momentów względem punktu A,
14j - suma momentów względem punktu C.
■. Analityczne obliczenie łuku trójpizegubowego, obciążonego siłami skupionymi (rys. B4) przeprowadzono poniżej.
■ Z równania £2T«0 wynika, że
(7.19)
Bodową pionową reakcji w punkcie A obliczamy z równania momentów względem
iktu B
(7.20)
abnic z równania £ 3/^-0 możemy obliczyć R% lub wprost z równania £K«Q, stąd jnnamy
lenatruleeje batonowa