P1080428

drumle, również prosto w formie, były i, wykorzystywanymi w zabawach muzyczny* amki z cienkim, elastycznym stalowym •, /kłada się między zęby, a palcami szarpie sowego. Drumla jest małym instrumentem,. iionvm. Dlatego też często się je wydobywa.

tym, drumle uznawane są częs

CtMfta SI z przeszłości

vi» llmuatkiM' (iragaeatj, iflj,

Jti

Nie wiadomo dokładnie, od jakiego momentu w Europie zaczęto grać na drumlach. Najwcześniejsze znaleziska datowane są na XII wiek, w niektórych przypadkach trochę wcześniej.

Na placu targowym w Amheim, w ówczesnych wodopojach, wykopano osiem drumli z XIV wieku. W jednym z tych instrumentów języczek zachował się prawie w całości; brakuje jedynie małej zagiętej końcówki (U. 99). Sensacyjny jest fakt, że sześć z ośmiu drumli ma wytłoczone przez kowala marki producenta. Znaczki te się różnią, stąd wniosek, że instrumenty powstały u różnych rzemieślników.

Nadana nazwa .drumla” jest formą współczesną. W Holandii aż do naszego stulecia używało się nazwy „tramp", przestarzałego określenia na różne trąby i rogi, w tłumaczeniu nowożytnym jednak także .trąba”. Tak nazwane drumle pojawiają się w refrenie pieśni w rękopisie Gruuthusa, w około 1400 roku. W tej to pieśni, domokrążca, który przyszedł do pewnej pięknej dziewczyny, zdejmuje swój kosz i krzyczy do niej: zobiczyay, eo u fif odi iprudić.⁰

Na sztychu Pietera Bruegla z roku 1562 widzimy śpiącego domokrążcę, którego kosz plądrują małpy (II. I0l). Wydaje się, że w wiórowym pudle jest dziesięć drumli. Z rozporządzeń XVI i XVII wieku rzeczywiście wynika, że do pośredników dostarczano każdorazowo tuzin instrumentów.

Jak widać na obrazie Sebastiana Vrancxa (1573-1649) Dzień targowy w mieście flamandzkim, drumle oferowane były również na targowiskach. Na beczce, uporządkowane na okrągłej płycie, leżą okulary, flety i drumle; związane w węzły siatki zwisają po bokach w dół dl. IM). Mężczyzna, ubrany na ciemno, zakłada okulary. Obok niego stoi wieśniak, trzymając przy ustach obydwie ręce. Trudno dokładnie rozpoznać, co trzyma w ustach, najprawdopodobniej jednak wypróbowuje drumlę, zaoferowaną mu do kupna. Kobieta w słomkowym kapeluszu przygląda się temu w rozbawieniu. Być może w tym momencie ma na myśli powiedzonko holenderskie trompen verkopen, oznaczające .kogoś okpić” lub .oszukać”? Na drumlach grywano jeszcze aż do XX wieku, w wielu zakątkach Europy.

Nocami młodzi mężczyźni śpiewali ukochanym pod oknami serenady, a w razie konieczności drumla przydawała się do przygrywania tańcom.

Otafta 59 zpowlM