P1090491

237

T

O. Nanoszenie powłok metodą zanurzeniową

Metodę zanurzeniową stosuje się przede wszystkim do powlekania takich przedmiotów, na które ze względu na ich kształt nie można nanosić powłok za pomocą tzw. noża lub walca, przez wylewanie lub natryskiwanie. Są to części maszyn lub aparatów o konstrukcji złożonej, zbudowane często z elementów o znacznej grubości. Zanurzeniowa metoda powlekania jest stosunkowo prosta i łatwa do wykonania, urządzenia do nanoszenia powłok są proste i mało kosztowne, łatwe do wykonania we własnym zakresie. Również mechanizacja procesu powlekania nie przedstawia takich trudności, jakie występują w wielu innych przypadkach powlekania lakierami, tworzywami sproszkowanymi lub dyspersjami. Jednym z ważniejszych czynników pomyślnej realizacji procesu powlekania jest dysponowanie tworzywem o własnościach spełniających warunki przetwórcze (odnoszące się do samego powlekania), jak i powłokotwórcze, decydujące, obok poprawnej techniki nakładania, o jakości powłok. Są to własności: zachowanie lepkości i stabilność czasowej odporności na sedymentację i na wpływy temperatury, niewykazywania skłonności do zapowietrzenia, własności tiksotropowe i inne. Powlekanie zanurzeniowe moZna prowadzić po uprzednim podgizaniu przedmiotu lub bez podgrzania. W obu przypadkach przedmiot jest zanurzany i wynurzany z określoną prędkością a również czas powinien być ściśle określony. Zanurzenie prowadzi się z wielką starannością a przede wszystkim z zachowaniem stałej prędkości. Dlatego też zaleca się stosowanie do tego celu urządzeń z napędem mechanicznym, hydraulicznym lub pneumatycznym. Zanurzane przedmioty są często obracane, co ułatwia zwilżanie i wyparcie powietrza. Vtynurzenia dokonuje się jeszcze wolniej niż zanurzania. Najczęściej do powlekania zanurzeniowego stosuje się pastę PVC (pla-sfeol).