Badania nad wpłvwenunuzvki JNatanson T., Wierszyłowski J., Lewandowska K, Kierył M.] na zmiany fizjologiczne w organizmie człowieka potwierdzają jej oddziaływanie na funkcjonowanie układów: krwionośnego, oddechowego, trawiennego. Szczególnie interesujące są badania dzieci, u których stwierdzono za pomocą pomiaru ciśnienia tętniczego i częstości akcji serca uspakajający i pobudzający wpływ muzyki [Destunis F.I., Seebrandt D., za: Janiszewski M. 1993, s. 50]. Cenne są również wyniki badań prowadzonych w związku z zastosowaniami muzyki jako jednego ze środków wspomagających leczenie różnych schorzeń.1 Nie jest jednak celem tej pracy rozpatrywanie nauki słuchania muzyki z czysto terapeutycznego, jedynego punktu widzenia. Walory terapeutyczne winny być jakby „ubocznym produktem” dydaktycznych działań zmierzających w.kierunku rozwijania wrażliwości muzycznej dzieci tak, abyjako osoby dorosłe mogły cieszyć się możliwością rozumienia i estetycznego przeżywania wszystkich odcieni i barw dzieła muzycznego. Ponadto terapeątyczne możłiwości muzyki będące procesem uwrażliwiania, aktywizacji i wspomaganiem komunikacji są bardzo cenne dla rozwoju każdej jednostki [Konaszkiewicz Z. 1990],
]\^toku wieloletnich zajęć muzycznych z dziećmi w wieku 3-9 lat nauczyciel ma okazję uzyskiwać zmiany w ich rozwoju psychicznym i fizycznym. Będą to zmiany jakościowe a ich przyczyną powinny /mogą być terapeutyczne walory oddziaływań muzycznych. Będą zatem dotyczyły wszystkich dzieci poddanych edukacji muzycznej..
W kontekście poglądów Wojciechowskiego A. [ 1^98], który z zaniepokojeniem pisze: „Wielkim lękiem napawa postulat, jakoby sztuka w całości swoich procesów miała pełnie rolę terapeutyczną”, konieczność starannego, przemyślanego działania nauczyciela jest oczywistością.
Okres wieku przedszkolnego i wczesnoszkolnego, to właściwy czas, aby poprzez aktywność muzyczną kształtować wyobrażenia muzyczne dzieci. Ich potrzeba zabawy jest potrzebą naturalną tak jak potrzeba ruchu, manipulacji, potrzeba poznawania. Zatem pobudzanie aktywności muzycznej poprzez zabawę -będzie o wiele skuteczniejsza, niż w toku regularnej nauki, zmuszającej dziecko
25
Zainteresowanych odsyłam do obszernych prac T. Natansona, K. Lewandowskiej > M. Janiszewskiego (patrz bibliografia).