P1120030

MUZYKA	RUCH
flet + klarnet	Dzieci w kole lub w grupie. Dwoje dzieci na palcach biega po sali, dobierają inne dzieci dotknięciem ręki (cała grupa rozbiegana)
I smyczki + 1 tnangiel i cała orkiestra I temat główny	Dzieci po kilkoro chwytają się za ręce w rzędy, chwieją się w prawo i lewo rzędami zamiennie, wyznaczone wirują co jakiś czas. II fragment tak samo.z rękami w górze i małymi kroczkami posuwają się do przodu.
polka .	Wszystkie dzieci wirują raz w jedną raz drugą stronę a ręce unoszą w górę i w dół ale przy c i e 1 e, miękko. Następnie chwytają się za ręce w kole i krokiem podstawowym tańczą polkę: w środku może być para weselna — tańczy tak samo, ale przemieszczając się dowolnie na obszarze koła. 3 propozycje kroków’: na 1 prawa noga ukośnie wysunięta na piętę przed siebie na 2 odstawić; na 1 podskok, na 2 kroczki lub 2 podskoki 4 kroczki w miejscu. Uspokojenie. Dzieci rozbiegają się po sali
flety i orkiestra przed ponownym pojawieniem się tematu	„migotanie” fetujące ruchy rąk i 3/4 obrotu w prawo i lewo, spokojnie w miejscu. Na następny fragment to samo tylko z przemieszczaniem się po sali, potem dzieci ustawiają się tak jak na początku w rzędy trzymając się za ręce
temat główny w tonacji moll	realizacja jak na początku
temat główny wdur	to samo ale z małymi kroczkami do przodu
sekcja instrumentów dętych + orkiestra	dzieci biegają niespokojnie po sali, uciekają, od czasu do czasu wirują raz w prawo raz w lewo. Tworzą ponownie koło i trzymając się za ręce chodzą pewnie, z uniesioną głową. Następnie wężem wracają na swoje miejsca siedzące.
smyczki ostatnie dwa akordy	Siedzą. Miękko poruszają dłońmi i opuszczają je na kolana.

SCENARIUSZ IV

Muzyka: Dworzak Antonin: Humoreska op. 101 nr 7

Temat: Intuicyjne wyczucie formy muzycznej. Forma ABA.

Założenie: Nauczyciel powinien przesłuchać utwór i przygotować układ ruchowy dla kolejnych fraz tak, aby uczniowie z łatwością mogli go powtórzyć.

Rozmowa: nawiązujemy do oddechów w piosence, wyjaśniając, że melodie też mają „oddechy”, „przecinki” i „kropki” Opowiadania są ułożone rozdziałami, muzyka podobnie: składa się z części.

Aktywność: Słuchanie „Humoreski” A. Dworzaka op. 101 nr 7

Rozmowa: dzieci opowiadają co usłyszały, ile części i czy one były do siebie podobne, czy też różniły się.

Aktywność: Do ponownych przesłuchań utworu proponujemy układ muzyczno--ru chowy.

Wersja I. Dzieci stoją w kole, tworzą do wewnątrz wspólnie z nauczycielem, który pokazuje ruch (może to być układ klaśnięc i mchów rąk, może być również mdi rąk i nóg i ich wysuwaniem i dostawianiem) jednego taktu i w drugim takcie dzieci naśladują i dalej tak samo do końca części A. Fragment B realizujemy odchylając się w prawo i w lewo, trzymając się za ręce, ze zmianą na krok ćwierćnutowy po obrębie koła. Część A, realizujemy podobnie jak A, ale pomysłodawcą mchów do naśladowania jest wybrany, chętny uczeń. Ponowną realizację mchową można przeprowadzić w parach, twarzą do siebie, gdzie jedno dziecko realizuje swój wymyślony ruch, a drugie je naśladuje.

SCENARIUSZ V

Temat: Muzyczna wycieczka do ZOO.

Założenie: proponuje się blok zajęciowy, dwudniowy. W pierwszym dniu wybieramy się z dziećmi do ZOO. Jeśli nie ma takiej możliwości możemy zapewnić dzieciom obejrzenie filmu z kasety video o zwierzętach.

Rozmowa: opowiadamy swoje wrażenia—jakie zwierzęta widzieliśmy dlaczego są ogrody zoologiczne, jakie są ich zadania (między innymi ochrona zagrożonych wyginięciem zwierząt). Dlaczego ludzie powinni chronić zwierzęta i rośliny

Aktywność: Muzyczna wycieczka do ZOO. Słuchamy: C. Samt-Saens „Słoń” z fantazji zoologicznej na 2 fortepiany, dwoje skrzypiec, altówkę, wiolonczelę, kontrabas, flet, klarnet, harmonijkę i ksylofon.

59