Obraz9 (52)

Iż życia więcej pod formami nie ma —

Że się zapadły i obszary krain —

Ale Bóg spyta — On — co Sam jest celem I życiem: „Kto tu pustych form czcicielem?”

CYPRIAN NORWID / 1821—1883 „Confregit in die irae suae...” (Psalm)

(Fraszka)

Zarazy wszystkie przez tę Polskę wchodzą Do Słowiańszczyzny naszej prawosławnej, Francuzi siebie, a potem ją zwodzą,

Stąd konwulsyjny ruch — i tak już dawny! Gdyby skończyli tę dziecinną kłótnię,

To ten lub przyszły może Imperator,

Jak drugi Nero nastroiwszy lutnię,

W Warszawie bawiłby się jak amator.

— Któż bo rad rządzić krwawo i okrutnie, Ilekroć Boża tego nie chce sprawa, Złamanie przysiąg lub herezje nowe,

Co Chrześcijaństwa obrażają głowę,

Albo ustawny dzieci bunt — Warszawa!

*

Element-polski nie jest elementem,

Ale kończącym się czasów odmętem,

A Słowieńszezyzna to Geist jeszcze młody, Co za obrębem wielkiej konwersacji Duchowej leży! — jak cedrowe kłody, Geologicznej godne dysertacji...