174 Budynki mało- i śrcdniokubaturowe ze ścianami z innych materiałów
Tablica 4.4
Podział elementów murowych na grupy wg PN-lł-03002:1999
1 Rodzaj |
Grupy elementów murowych | ||
materiału |
1 |
2 |
3 |
Ceramika |
cegły budowlane, modularne i klinkierowe (% otworów < 25) |
cegły kratówki, inne cegły (% otworów od 25 do 55) pustaki modularne i poryzowane (% otworów od 25 do 55) |
cegły dziurawki, pustaki poziomo drążone oraz pustaki modularne i poryzowane (% otworów > 55%) |
Silikaty |
cegły, bloki (% otworów < 25) |
cegły, bloki, pustaki, elementy (% otworów od 25 do 55) |
bloki, pustaki, elementy (% otworów > 55) |
Beton (zwykły, lekki kruszywowy) |
bloczki |
pustaki1* | |
Autoklawizowany beton komórkowy | |
bloczki |
• | |
Pustaki, w których procent otworów jest większy niż 55%. zalicza się do grupy 3. |
W zależności od kontroli produkcji elementów murowych dzieli się je na elementy kategorii I lub II.
Do kategorii I zalicza się elementy murowe, których producent deklaruje, że:
— mają one określoną wytrzymałość na ściskanie,
— w zakładzie stosowana jest kontrola jakości, której wyniki stwierdzają, że prawdopodobieństwo wystąpienia średniej wytrzymałości na ściskanie mniejszej od wytrzymałości zadeklarowanej jest nie większe niż 5%.
Do kategorii II zalicza się elementy murowe, których producent deklaruje ich wytrzymałość średnią, a pozostałe wymagania kategorii I nie są spełnione.
4.4.2. Wytrzymałość elementów murowych na ściskanie
Znormalizowaną wytrzymałość na ściskanie elementu murowego fi wyznacza się ze wzoru
fb=tjwS/b psi
w którym:
- współczynnik uwzględniający stan wilgotności badanych elementów, w przypadku gdy element badany jest w stanie innym niż powieuzno-suchym.
j - współczynnik przeliczeniowy zależny od kształtu elementu podany w tablicy 4.5.
fu - wytrzymałość średnia elementu murowego na ściskanie wyznaczona jako iloraz siły niszczącej F„,ax i poła przekroju brutto A^.
Tablica 4.5
Wartości współczynnika S wg PN-B-03002:1999
Wysokość
Mniejszy wymiar poziomy elementu, mm
elementu, mm |
50 |
100 |
150 |
200 |
250 lub więcej |
50 |
0.85 |
0.75 |
0.70 | ||
65 |
0.95 |
0,85 |
0.75 |
0,70 |
0.65 |
100 |
1.15 |
1.00 |
0.90 |
0,80 |
0.75 |
150 |
1.30 |
1.20 |
1,10 |
1.00 |
0.95 |
200 |
1.45 |
1.35 |
1.25 |
1.15 |
1.10 |
i 250 lub więcej |
1.55 |
1.45 |
1,35 |
1,25 |
1,15 |
Dla elementów badanych w stanie powietrznosuchym współczynnik r/„, 1.0,
a dla kostek z autoklawizowanego betonu komórkowego, badanych zgodnie z PN-EN 678:1998 w stanie wysuszonym do stałej masy //„, = 0,80.
Współczynnik kształtu dla cegły wysokości 65 mm A =0,81. Dla pozostałych wyrobów ceramicznych i silikatowych wartości S podano w tablicy 4.6 (wartości pośrednie można interpolować liniowo).
Tablica 4.6
Wartości współczynnika kształtu S określone dla ceramicznych i silikatowych elementów mu-nmjdi wg PN-B-03002:1999
Wysokość | elementu, mm |
Mniejszy wymiar poziomy elementu, mm | ||
88 |
120 |
188 | |
65 |
0,87 |
0.81 |
0.71 |
104 |
1,05 |
0.97 |
0.84 |
138 |
1,18 |
l.ll |
0.98 |
140 |
1.19 |
1.12 |
0,99 |
188 |
1,34 |
1.27 |
1.14 |
220 |
1.41 |
1.35 |
1.22 |
Do wykonywania murów stosuje się:
— zaprawy zwykłe o ciężarze objętościowym większym niż l5kN/m \
— zaprawy lekkie o ciężarze objętościowym nie większym niż 15 kN/m\
— zaprawy do cienkich spoin.
Zaprawy dzieli się na klasy oznaczone literą M i liczbą odpowiadającą wytrzymałości fr„ w MPa (tabl. 4.7).