P4280223 (2)

I

ISO Budynki mało- i śrcdniokuhalurowc ze ścianami z innych materiałów

W przypadku ściany usztywniającej z otworami zaleca się. aby długość części ściany między otworami przyległej do ściany usztywnianej nie była mniejsza niż podana na rys. 4.38. a ściana usztywniająca sięgała poza otwór na długość nie mniejszą niż 1/5 wysokości kondygnacji.

Szczegóły dotyczące usztywnienia ścian i określenia współczynnika p„ podano w PN-B-03002:I999, punkt 5.1.4.

Obliczenia przeprowadza się w oparciu o model ciągły lub przegubowy.

Model ciągły (rys. 4.39) można przyjmować w przypadku, gdy stropy żelbetowe lub sprężone oparte są na ścianie za pośrednictwem wicrica żelbetowego szerokości równej grubości ściany lub niniejszej niż grubość stropu, średnic naprężenie obliczeniowe ściany S_cd > 0,25 MPa, a mimośród działania obciążenia pionowego w przekroju ściany pod stropem e, < 0,41 grubości ściany. Przy określaniu mimośrodów e, i e_m należy także uwzględniać obciążenia poziome, oddziałujące bezpośrednio na rozpatrywaną ścianę.

Rys. 4.38. Minimalna długość ściany usztywniającej z otworami (wg PN-B-03002:1999)

Przy stosowaniu modelu ciągłego współczynnik <!>, wyznacza się w zależności od wartości mimośrodu działania obciążenia pionowego

ei = ^4-^ + e_a>0,05t    (4-9)

Nid ^Nid,

w którym:

A/„i - obliczeniowy moment zginający w przekroju ściany pod stropem (Mu) lub nad stropem (M-m) wynikający /. obciążenia ściany stropem,

A'„j - obliczeniowa siła pionowa w rozpatrywanym przekroju.

A/,. ,< obliczeniowy moment zginający, wywołany obciążeniem poziomym oddziałującym bezpośrednio na ścianę,

«„ - mimośród przypadkowy.

_

Jeżeli obciążenie obliczeniowe stropu jest równomiernie rozłożone i wynosi

moment M\,i w przekroju ściany pod stropem wyznaczyć można:

E\J\

• 0, 85A/o3

h\    hi L3

__ dla ściany obciążonej dwustronnie ze wzoru

(4-10)

E\Jx

hx

I E2J2 | E3J3 j E4J4

0,85(JWo3-A/*,)    (4-11)

/&2 L3 L\

W przypadku gdy obciążenie stropu o rozpiętości L.\ jest równomiernie rozłożone i wynosi q&, wyjściowy moment węzłowy Mo wyznaczyć można:

— dla pręta rozpiętości L3 ze wzoru

(4-12)

— dla pręta rozpiętości L,\ ze wzoru

(4-13)

Jeżeli duża dokładność obliczeń nie jest wymagana, moment zginający występujący na podporze stropu 0,85 M03 można rozdzielić proporcjonalnie do sztywności ścian w rozpatrywanym węźle ramy.

Wartości M_wj wyznacza się jak dla belki ciągłej. W przypadku gdy oddziałujące bezpośrednio na ścianę obciążenie poziome jest równomiernie rozłożone (wj), wartość momentu zginającego M_wa wyznacza się ze wzoru

(4-14)

Gdy zależność <r-e murów można wyrazić za pomocą „paraboli madryckiej" lub podobnej funkcji, tak jak to ma zwykle miejsce w przypadku murów z elementów grup 1. i 2., współczynnik

(4-15)

Dla murów z elementów grupy 3., w których wykres a-e z reguły nie ma półki poziomej, zaleca się przyjmować

(4-16)