E
■WWi
Intensywny rozwój transportu samochodowego rozpoczął się w drugiej połowie XX wieku. W ciągu dwudziestu lat (1960—19801 przew ozy samochodami uległy podwojeniu.
Sieć dróg kołowych jest dostosowana do rozmieszczenia miejsc produkcji i osadnictwa, a jej przestrzenne usytuowanie charakteryzuje największa spośród wszystkich gałęzi transportu spójność i gęstość (na przykład we Francji na 100 km" przypada 147 km dróg, w Polsce — 109 km'.). Zaletą transportu
s. A.3.1. s
Ustawową h
A | zie
długość Ida pL-promierf lul
samochodowego jest dostępność eksploatacyjna i zadowalająca prędkość (just in rime) oraz możliwość przewozów w relacji dom—dom (door to door) bez potrzeby wykonywania czasochłonnych oraz pośrednich operacji ładunkowych.
Charakterystyczne dla transportu samochodowego są przewozy na bliskie i średnie odległości (przy odległościach ponad 200 km bardziej opłacalne mogą się okazać przewozy kolejowe).
Jako istotne wymienia się następujące cechy transportu samochodowego [26]:
— bardzo dobrą dostępność umożliwiającą podstawienie taboru w' dowolne miejsce,
— dyspozycyjność względem dużej liczby środków transportu.
— łatwość przystosowania się do zróżnicowanych potrzeb klientów.
— terminowość i punktualność wykonania usługi,
— dość dużą prędkość przewozu na krótkich i średnich odległościach.
"obliczania h '^stawowe żale
Tabor samochodowy przeznaczony do przewozu pasażerów obejmuje samochody osobowe oraz autobusy (mikrobusy zabierające do 12 pasażerów, minibusy przewożące do 20 osób, autobusy średnie przystosowane do przewozu 50 osób oraz autobusy duże mające do 150 miejsc).
Do przewozu ładunków służą samochody ciężarowe o nadwoziach uniwersalnych, specjalizowanych lub specjalnych oraz ciągniki samochodowe. Ze względu na ładowność rozróżnia się tabor dostawczy (do 1,9 tony), niskotona-