Stwierdzono, żc istnieje genetycznie uwarunkowana predyspozycja do rozwoju cukrzycy, z 10-krotnym wzrostem częstości występowania u najbliższych krewnych.
Związana ona jest z obecnością określonych antygenów zgodności tkankowej HLA.
Zachorowanie na cukrzycę osób z predyspozycją genetyczną wymaga współistnienia dodatkowych czynników środowiskowych.
Szczególną rolę przypisuje się infekcjom wirusowym.
Całkowity niedobór insuliny w tym typie schorzenia wymaga leczenia substytucyjnego przez cale życie.
Jeszcze 75 lat temu cukrzyca typu I, która atakuje głównie dzieci i młodzież, kończyła się nieuchronnie śmiercią.