5.5 Nośność belek blsymetiycznych, homogenicznych
(6.19)
w którym:
Co — długość strefy ściskanej, którą należy przyjmować wg wzoru:
ę,*c + 5k,
(5.20)
c — długość elementu przekazująca bezpośrednio obciążenie. Długością (c) mośe być szerokość pasa belki lub elementu naroża przekazującego obciążenie ściskające. Wymiar (c) należy przyjmować wg zasad podanych na rys.5.12, k — suma grubości pasa tf i promienia wyokrąglenia (r) miedzy pasem a środnikiem. Wartości promieni (r) przekrojów belek walcowanych podane są w tablicach 191, ł» — grubość środnika belki, ą, — współczynnik, który należy obliczać wg wzoru:
(5.21)
oc — naprężenia ściskające od zginania w środniku na krawędzi styku z pasem w zakresie 0.5 /tf 2 £ / j.
Nośność obliczeniową Pr, środnika belki spawanej obciążonego statyczną silą skupioną należy obliczać wg wzoru:
(5.22)
gdzie:
kr — współczynnik, który należy obliczać wg wzoru:
(5.23)
lw, hu — grubość i wysokość środnika, tf — grubość pasa belki,
Co — długość strefy ściskanej, którą dla podstawowych przy
padków rozwiązań konstrukcyjnych (przekazywania obciążeń) należy przyjmować wg rys.5.13.
Rjf.5.13, Strefy wpływu obciążenia skupionego na trodnik belki spawanej
_| UśaisiJ
Jeśli elementem konstrukcyjnym, przekazującym obciążenie na zginaną belkę, będzie inna belka z poprzecznym żebrem usztywniającym jej środnik (rys.5.13a), to (*) obliczymy ze wzoru:
* = tf* tw .
(5.24)
W przypadku, gdy belka podpierana jest spawana i bez poprzecznych żeber usztywniających jej środnik (rys.5.13c), to długość (*> możemy obliczyć wg wzoru:
r*orf»Mwy profłMowwiAi komtnJtctl mttttomyeh
gdzie:
In,i/y — pubaM tndnikł i pasa belki podpieranej, a — grubość spoin Ipmytli to elementy. tf — gruhcłC pasa botki podpierającej.
Przy obciążeniu botki sposobem Jak na ryaM.th. długość (ki można obliczyC «| wzoru:
Noźnoto Środnika pod obd^Moian skupionym miluty sprawdzić wg aa-Istno* ci P < .
Nratnnse betek zginanych jednokierunkowo natoky sprawdzać wg nant
t>Ł Wg
(5211
w którym:
M — maksymalny moment zginając? belką,
Mg — noknokC obliczeniowa przekroju, ęi_ — współczynnik zwichrzeniu, który najęły obtlezac wg zasad podanych w podrozdziale 6.3.
Współczynnik zwichrzenia % * l, jakh
□ belka jest konstrukcyjnio wystarczająco zabezpieczona przed zwichrzeniem,
□ belka jest zginana wzglądem mniejszej osi bezwladnokcl.
Nośność obliczeniową przekroju przy jednokierunkowym zginaniu Mg oblicza się sposobami rółnymi dla przekrojów klasy 1, S I 3, 4.
• Przekroje klas I. 3
Nośność obliczeniową przekrojów klasy I I 2 naloty obliczać wg wzoru:
(B.2H)
w którym:
IV wtkaknik wytrzymałości przy zginaniu sprąłyslym dla skrajnych krawędzi przekroju,
cip — obliczeniowy współczynnik rezerwy plastycznej prsekro-jów pny zginaniu.
Do projektowania belek obciążonych tylko sutycznie obliczeniowy współczynnik rezerwy plastycznej przekroju motna przyjmować następująco:
(5.29)
w którym:
lVpj — jest wskaźnik lam oparu plastycznego pny zginaniu w stanie pełnego uplastycznienia.
Aby nastąpiło przystosowanie ślą przekroju belki w sianie uplastycz-nienia, winien być spełniony warunek A, = A, • 0,6 A, co oznacza, to współczynnik 15.29) można przyjmować tylko do przekrojów belek zginanych w ich płaszczyźnie symetrii. Wskaźnik oporu plastycznego mężna więc obliczyć wg wzoru.
WM IS.I *1*1 (6,30)