Prawo i p k s V Konarska Wrzosek (83)

szkodzące ich interesom (art. 425 § 3 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s.). Z tego powodu oskarżony nie może zaskarżyć rozstrzygnięcia co do odpowiedzialności posiłkowej, gdyż nie ma on w tym interesu (zob. I Grzegorczyk, Kodeks..., s. 509).

Apelacja od wyroku sądu okręgowego, która nie pochodzi od prokuratora lub radcy prawnego będącego pełnomocnikiem, powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata (przymus adwokacki).

2.6. Postępowanie dowodowe

zakaz

postępowanie co do istoty sprawy

W odwoławczym postępowaniu karnoskarbowym zainicjowanym wniesieniem apelacji dopuszczalne jest przeprowadzenie dowodu na rozprawie. Postępowanie dowodowe na tym etapie postępowania podlega jednak ścisłej delimitacji, wyznaczonej przez przepis art. 452 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. Zgodnie z powołanymi przepisami, sąd odwoławczy nie może przeprowadzić postępowania dowodowego co do istoty sprawy; może zaś w wyjątkowych przypadkach uznając taką potrzebę, przeprowadzić dowód, jeżeli przyczyni się to do przyspieszenia postępowania, a nie jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu w całości lub w znacznej części.

2.7. Zakaz reformationis in peius

Zakaz reformationis in peius oznacza w^r ogólności zakaz orzekania na niekorzyść oskarżonego. W związku z uruchomieniem postępowania odw^ro-ławczego, ustawodawca wyróżnił bezpośredni zakaz reformationis in peius wyrażony w treści art. 434 k.p.k., a także zakaz pośredni statuowany w art. 445 k.p.k.

zakaz

bezpośredni

Zakaz bezpośredni adresowany jest do organu (sądu) drugiej instancji Wyraża się w^ tym, że sąd odwoławczy może orzec na niekorzyść oskarżonego tylko wtedy, gdy wmiesiono na jego niekorzyść środek odwcławczy, a także tylko w granicach zaskarżenia, chyba że ustawa stanowi inaczej. Jeżeli środek odwoławczy pochodzi od oskarżyciela publicznego lub pełnomocnika, sąd odwoławczy może orzec na niekorzyść oskarżonego ponadto tylko w razie stwierdzenia uchybień podniesionych w^r środku odwoławczym lub podlegających uwzględnieniu z urzędu.

zakaz pośredni

Natomiast pośredni zakaz reformationis in peius zezwala sądowi pierwsze' instancji, w razie przekazania mu sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd odwoławczy, na wydanie w dalszym postępowaniu orzeczenia surowszego niż uchylone tylko wtedy, gdy orzeczenie to było zaskarżone na niekorzyść oskarżonego.

Obie postacie zakazu reformationis in peius stanowią gwarancję dla oskarżonego niepogorszenia jego sytuacji w przypadku, gdy wyrok zaskarżony został jedynie na jego korzyść.

416