35
Grupa I - tworząca bardzo allne wiązania wodorowe, np. wieloalkohole, aminoalkotaole, hydroksykwaey, polifenole, woda.
Grupa XI - związki mające aktywny wodór i heteroatomy z wolną parą elektronową, np. alkohole, kwasy, fenole, I- i II-rzędowe aminy, oksymy, nitrozwiązki i nitryle z atomem wodoru w pozycji op .
Grupa III - związki zawierające heteroatomy z wolną parą elektronową, nie posiadające aktywnego wodoru, np. etery, ketony, aldehydy, estry, Ill-rzędowe aminy, nitrozwiązki i nitryle nie posiadające wodoru w pozycji of .
Grupa IV - związki mające aktywny wodór, nie posiadające atomów o własnościach elektrowodonorowych (poza atomami posiadającymi pary elektronowe wykazującymi bardzo słabe powinowactwo do wodoru) np.t chloroform, trójchloroetylen, dwuchlorometan, czterochlo-roetan, benzen.
Grupa V - związki, które nie mają możliwości tworzenia wiązań wodorowych, np. węglowodory, dwusiarczek węgla, czterochlorek węgla.
W obrębie danej grupy związki rozpuszczają się tworząc roztwory praktycznie w każdym stosunku. Związki należące do sąsiednich grup także rozpuszczają się wzajemnie. Im większa odległość między grupami, tym mniejsza wzajemna rozpuszczalność (rys. 1.10).
dobra rozpuszczalność
ograniczona rozpuszczalność
związki praktycznie wzajemnie nierozpuszczalne
Rys. 1.10. Wzajemna rozpuszczalność związków chemicznych (I, II.. grupy związków organicznych wg Heckera)
Organiczne związki o własnościach zasadowych i kwaśnych można przeprowadzić w sole i zmienić ich przynależność do danej grupy rozpuszczalności, ponieważ sole będą bardziej hydrofiłowe niż macierzyste związki. Mając na uwac ’,e zastosowanie najbardziej popularnych rozpuszczalników można im przypisać klasy związków łatwo w nioh rozpuszczalnych.