I> M<<Juail. 7łw«i hmtmiknwania mnowtgft. Wjr.rjwa 200? ISBN M7S-K5-OI-ISIS3-M, Oby WN PWN 2007
134 Rozdział 5. Komunikowanie masowe a kultura
mości kulturowej i rozmaitych zasad etycznych lub moralnych (zob. Schrpder 1992) - zależnie od wyboru perspektywy. Oczywiście, jak często twierdzą zwolennicy kultury popularnej, trzeba też mierzyć jakość poziomem zadowolenia i przyjemności, jakich dostarcza, wskaźnikiem tych zaś (acz dość nieprecyzyjnym) może być sukces rynkowy. / pewnością nie można juz zakładać, że to. co jest najbardziej „popularne”, ma najniższą „jakość”, nie da się jednak tak łatwo rozróżnić materialnej dynamiki ekonomicznej produkcji kulturowej od „semiotycznej” ekonomii kulturowej. Badania nad znaczeniem i pomiarem „ jakości kulturowej” pokazały też jasno, że nie ma jednego źródła obiektywnej definicji: zupełnie różne kryteria przyjmują na przykład profesjonalni producenci medialni, odbiorcy, krytycy społeczni lub kulturalni i osoby zarządzające mediami (zob. Ishikawa 199G. a także rozdział 14).
5.4. DEBATA NA TEMAT KULTURY POPULARNEJ
• Kultura popularna jest przejawem siły ludu.
• Bycie popularnym jest jakością samo w sobie.
• Kultura popularna ma oddźwięk uniwersalny.
• Kultura popularna jest także ważna dla tożsamości wielu podgrup.
• Bez odpowiedzi pozostają pytania o aspekty jakości.
Studia nad płcią kulturową to dziedzina współpracująca z badaniami feministycznymi, w której teoria różnicującego odczytania kulturowego tekstów medialnych poczyniła szczególno postępy. Badania nad komunikowaniem, nawet mieszczące się w ramach radykalnego nurtu krytycznego, przez dłuższy czas wydawały się co prawda właściwie „ślepe" na problematykę płci kulturowej (być może problem leżał tu raczej w niechęci do dostrzegania problemu), obecnie jednak można zasadnie mówić o „projekcie feministycznych kuliuroznawczych badań nad mediami" (zob. van Zoo-nen 1991; Gallagher 2003). Wykracza on znacząco poza pierwotny ograniczony zakres tematyczny, obejmujący niedostateczną reprezentację kobiet w mediach, slerco-typizację i socjalizację do ról płciowych, które to cechy wykazywała w przeszłości i nadal wykazuje większość przekazów medialnych. Zainteresowania tego kierunku współcześnie sięgają również dalej niż zagadnienie treści pornograficznych w mediach, które stanowią problem dla ruchów feministycznych (jak i dla wielu innych), nic tylko dlatego że są obraź.liwe i poniżające symbolicznie, ale i dlatego że mogą stanowić bodziec dla gwałtu i przemocy. Badania nad mediami w kontekście pici kulturowej mają już bardzo duży dorobek. Część tych badań podąża ścieżką wytyczoną przez teorie nawiązujące do klas społecznych i rasy, mają one jednak również wiele inn aspektów. Zaliczają się do nich odniesienia do Freudowskiej teorii psychoanalitycy zapoczątkowane przez Jacquesa Lacana i Nancy Chodorow. Koncentrowały się z początku na roli płci kulturowej w „pozycjonowaniu” widza w relacji do (filmowych.
Zapisano zrzut ekr
kliknij, aby wyświetlił