P3100004 (2)

Językoznawstwo wobec problematyki migracji

Ewa RZETELSKA-FELESZKO Polska Akademia Nauk, Warszawa

Językoznawca mówiący o definicji słowa ‘migracja’ musi przede wszystkim zajrzeć do Słownika języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego . gdzie przy haśle migracja, tj. ‘wędrów ka, przesiedlenie - o ruchach etnicznych’

| podane są także cytaty z literatury naukowej, pięknej i publicystyki Profesor Jan Czekanowski, antropolog, pisze: „Świat więc wyspiarski między Australią i Azją stanow i strefę naw arstw iania się tal migracji azjatyckich na starym podłożu ludności ciemnoskórej”. Juliusz Słowacki: „Stonce mię zmusza do migracji ciągłych z ulicy na ulicę " (Listy). Natomiast publicysta: „Jakimi drogowskazami posługują się ptaki w swych zdumiewających migracjach sezonowych?” Szerzej ujmuje migracje Bogdan Suchodolski: „Wielkie procesy migracyjne, typowe dla I wieku XIX, przerzucały masy ludzkie z miejsca na miejsce, ze wsi do mus;, z kontynentu na kontynent”.

Władysław Kopaliński określa migracje jako 'opanowywanie nowych terenów (zarówno przez zwierzęta, rośliny, jak i ludzi)', inaczej: 'przesiedlanie się. wędrów ka', z łac. migratio. a to od mignnr w y wędrować, przesiedlać się''.

Niezależnie od uprawianej dyscypliny naukowej i prowadzonych badan szczegółowych rozumienie terminu migraęja jest tak sądzę wspólne Mamy bow iem migracje łososi i jeleni karibu, migracje w iclu gatunków ptaków, nawet migracje roślin. Migracje ludzi wpisują się więc w ogólne procesy wędrówek i przemieszczania się.

Przez migracje ludzi rozumiem wędrówki dużych grup; etnosow. plemion, narodów, klas i grup społecznych, w tym też wy znawców okreskrnej relrgu. Wę-

¹ Pwr Skumd yrwC; ;svv.łś\s\ pod wsi W lVwsj<\vskk^sv Wats»awa r. 4. s. MvS.

' W Kopaliński. Nam, •;.*    ,0s w'* i    ,\V\wft>cr^>vA i    Wwh-

$*»\\» 2000, s 327.