przytulia czepna1

Przytulia czepna Galium aparine L.

Rodzina: Marzanowate, Rubiaceae

1 — pokrój; 2 — kwiat; 3 — dwudzielna rozłupała; 4—6 — rozłupka od strony brzusznej, z boku i w przekroju poprzecznym; 7—10 — siewki (1, 3 i 7—10 oryg.; 2 wg Thomego; 4—6 wg Kulpy)

Roślina jednoroczna, jara lub ozima. Łodyga gałęzlsta. wspinaiaca się lub leżąca, 4-kanciasta, silnie zadzierżysta, w węzłach nieco zgrubiała i sztywno owłosiona, długości 30—150 cm. Liście długie, klinowato lance* towate, na brzegach i spodem w górę zadzierżyste, ustawione po 6—8 w okółkach. Kwiatostany znacznie dłuższe od liści, z kątów których wyrastają. Korona zielonawobiała lub biała, o średnicy około 2 mm. Rozłupki duże, długości 4—7 mm i szerokości około 2,5 mm, gęsto pokryte haczykowatymi szczecinkami. Kwitnie od V do X.

Przytulia czepna, bardzo pospolita w całej Polsce, rośnie dziko w lasach, zwłaszcza wilgotnych, w zaroślach, ogrodach i sadach. Na polach uprawnych zachwaszcza zarówno zboża, jak i okopowe, przeważnie na glebach gliniastych i czarnoziemach. '    ^:

Siewki: hypokotyl obły, długości około 20 mm, grubości 1 mm, nagi. w górze czerwonofioletowy lub brązowo nabiegły. Liścienie eliptyczne, wydłużone, na szczycie wąsko wycięte, długości 7—18 mm, szerokości 6.5— 9 mm, zielone, nagie, na cienkich, długości 5 mm ogonkach. Unerwienie blaszek liścieniowych dość wyraźne, widoczny nerw środkowy 1 dwie pary nerwów bocznych, pętlisto rozgałęzionych. Epikotyl 4-graniastv. zwykle wydłużony do 12 mm. Następne międzywężla u młodszych siewek krótkie lub nie rozwinięte. Liście w okółkach. W dolnych okółkach podłużnie, odwrotnie jajowate, następne klinowato w nasadzie wydłużone, odwrotnie lancetowate, z krótkim ostrzem na zwężonym wierzchołku, długości 6— 8 mm i szerokości 3—4 mm. Unerwienie blaszek liściowych wyraźniejsze na dolnej stronie, podobne do unerwienia liścieni. Międzywężla 1 liście na obu stronach blaszek liściowych zadzierzyście, szczecinko wato owłosione. Szczecinki w dół odgięte.

Siewki pojawiają się na wiosnę i w jesieni.

328