PwTiR079

156 Rozdział 6

•    był sprawny technicznie;

•    spełniał wymagania Polskich Norm dotyczących sprzętu do nurkowania. Jest sprawą oczywistą, że wszyscy uprawiający płetwonurkowanie są obowiązani do przestrzegania zasad bezpieczeństwa. Tej treści ustalenie rozporządzenia z 2006 r. jest po prostu zbędne. Natomiast niewątpliwie potrzebne i mające duże znaczenie praktyczne są obowiązki nałożone przez to rozporządzenie na osobę prowadzącą zorganizowane nurkowanie. Jest ona zobowiązana do:

•    nadzoru nad przestrzeganiem zasad bezpieczeństwa przez uczestników nurkowania;

•    zapewnienia niezbędnego sprzętu medycznego (odpowiedniego zestawu pierwszej pomocy oraz tlenowego zestawu ratunkowego);

•    posiadania środków łączności umożliwiających wezwanie służb ratunkowych;

•    zapewnienia uczestnikom nurkowania dostępu do wszelkich posiadanych informacji dotyczących nurkowania (a zwłaszcza planu nurkowania, sposobów porozumiewania się, procedur ratunkowo-ewakuacyjnych, informacji o sprzęcie, który ma być używany do nurkowania);

•    nieudzielcnia zgody na udział w płetwonurkowaniu osoby, która może spowodować naruszenie zasad bezpieczeństwa przy płetwonurkowaniu.

Trzeba dodać, że uprawianie płetwonurkowania na wodach otwartych ma

cechy specyficzne, które zwiększają niebezpieczeństwo związane z tego rodzaju działalnością. W tym zakresie omawiane rozporządzenie odsyła do odrębnych przepisów' obowiązujących dla danego rodzaju wód. Takie przepisy są zawarte w ustawie o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej z 1991 r., która dla turystyki podwodnej na polskich obszarach morskich, obejmujących morskie wody wewnętrzne, morze terytorialne i wyłączną strefę ekonomiczna, wymaga uzyskania pozwolenia dyrektora właściwego urzędu morskiego na przeszukiwanie wraków statków lub ich pozostałości. Szczegółowe ustalenia w tym zakresie zawiera rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 2004 r.

6.8. Bezpieczeństwo zajęć i imprez rekreacyjnych oraz wycieczek dla dzieci i młodzieży szkolnej

Zajęcia i imprezy rekreacyjne oraz wycieczki dla dzieci i młodzieży szkolnej wymagają przestrzegania zaostrzonych rygorów bezpieczeństwa ze względu na młody wiek uczestników. W zależności od charakteru i rodzaju tych zajęć i imprez oraz środowiska, w którym się odbywają, muszą być wówczas przestrzegane nic tylko omówione w tym rozdziale podręcznika ogólnie obowiązujące przepisy ustawy o kulturze fizycznej z 1996 r. i jej aktów wykonawczych oraz ustawy o lasach z 1991 r. Ponadto znajdują w takich sytuacjach zastosowanie przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustawy o systemie oświaty z 1991 r., tj. rozporządzenia MEN w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania z 1997 r., a także rozporządzenia MENiS w sprawie warunków i sposobu organizowania przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki krajoznawstwa i turystyki z 2001 r., omówione w punktach 2 i 3 oraz 5 i 6 rozdziału 4 podręcznika.

Dla kwestii bezpieczeństwa podczas zajęć i imprez rekreacyjnych oraz wycieczek dla dzieci i młodzieży szkolnej szczególne znaczenie ma również rozporządzenie MENiS w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach z 2002 r. Rozporządzenie to zobowiązuje dyrektora szkoły lub placówki do zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków uczestnictwa w zajęciach organizowanych przez daną szkołę lub placówkę poza obiektami należącymi do tych jednostek. Przy tym szczególne ustalenia tego aktu wykonawczego do ustawy o systemie oświaty z 1991 r. odnoszą się do działań szkół lub placówek w zakresie wychowania fizycznego, sportu i turystyki.

Omawiane rozporządzenie nakazuje, że podczas zawodów sportowych organizowanych przez szkołę lub placówkę uczniowie nie mogą pozostawać bez opieki osób do tego upoważnionych. Wszelkie zajęcia, imprezy i wycieczki organizowane poza terenem szkoły lub placówki wymagają zapewnienia odpowiedniej liczby opiekunów i sposobu zorganizowania opieki w zależności od wieku dzieci i młodzieży szkolnej, stopnia ich rozwoju psychofizycznego, stanu zdrowia i ewentualnej niepełnosprawności. Musi być wzięta pod uwagę w tych kwestiach również specyfika danej imprezy lub wycieczki oraz warunki, w jakich ma się ona odbywać. Wymienione kryteria oceny powinny być uwzględniane także przy ustalaniu programu danej imprezy lub wycieczki. Opiekun każdej wycieczki ma obowiązek sprawdzania stanu liczbowego jej uczestników przed wyruszeniem z każdego miejsca pobytu, w czasie zwiedzania, przejazdu oraz po przybyciu do miejsca docelowego. Trzeba podkreślić wyjątkowo ważny dla bezpieczeństwa uczestników wszelkich wycieczek, a zwłaszcza organizowanych w górach, zakaz realizowania wycieczki podczas burzy, śnieżycy i gołoledzi.

Ponadto rozporządzenie MENiS z 2002 r. określa wymagane sposoby postępowania związane z przebywaniem dzieci i młodzieży nad wodą. Jeżeli specyfika wycieczki tego wymaga, jej uczestnicy powinni być zaznajomieni z zasadami bezpiecznego przebywania nad wodą. Wszelkie osoby pozostające pod opieką szkoły lub placówki mogą pływać oraz kąpać się wyłącznie na kąpieliskach i pływalniach w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z 1997 r., omówionego w punkcie 5 tego rozdziału podręcznika. Nauka pływania uczniów