w9mi
SeŁnunt. Akragas, Paestum i Syrakuzy). Najsławniejszym przykładem stylu ryckiego jest jednak Partenon wzniesiony w V w. pju.
W połowie VII w. pojawia się rzeźba posągowa. Pod koniec tego materiałem rzeźbiarskim stąje się kamień, a w VI w. udoskonalona aestąje mhnika odlewania brązu, która zostaje zastosowana do twwraenia daźych posą-jo*. Mity łączą powstanie rzeźby monumentalnej i imieniem Dedała, z czego wynika, te Kreta odegrała ważną rolę w jej rozwoju. Typowe dla sztoki archaicznej są przedstawienia nagich, nieruchomych młodzieńców tzw. kurosów Odpowiednikami kurosów były postacie dziewcząt tzw. kory, zawsze okryte udrapo-wanymi szatami.
W Grecji dzieła sztuki powstają na zamówienie, a więc muszą spełniać wymagania zamawiającego. W epoce archaicznej klientami artystów byli przede wszystkim tyrani, w V w. są to poszczególne połcia, a przede wszystkim demokratyczne Ateny. Do konsekwencji tego ąjawiska zaliczyć można pojawienie się w tym okresie dzieł upamiętniąiących wydarzenia historyczne i polityczne
Sławnym przykładem takiego dzieła są posągi przedstawiające Harroodiosa i Aristogąjtona - Ateóczyków, którzy w 514 r. p.n.e. na Święcie Panatenąjów zamordowali tyrana Hipparcha. Pierwszy pomnik wystawiono im jut w roku upadku tyranii (510), ale został on wywieziony przez Pórzów. W latach siedemdziesiątych V w. na agorze wystawiono nowe posągi, zamówione przez Zgromadzenie Ludowe.