Rozdział Udział pielęgniarki w tworzeniu warunków do utrzyma
2

Ryc. 10.2.Profilaktyk* przcciwodtezymrwa. Pośladki spoczywają całym ciężarem na materacu.

sować naturalne środki pomocnicze, takie jak materace z runa owczego, poduszki z siemienia lnianego, prosa, gorczycy.

W pielęgnowaniu, którego celem jest zapewnienie prawidłowej funkcji skóry, najważniejsze są zasady:

•    obserwacja i ocena wyglądu skóiy przez pielęgniarkę,

•    zmienianie bielizny pościelowej,

•    wygładzanie fałdów na podkładach i prześcieradłach,

•    dokładne mycie narażonych okolic,

•    całkowite osuszanie,

•    okłepywanic powierzchnią dłoni,

•    nacieranie narażonych okolic specjalnym sprajem przeciwodleżynowym, nacieranie kustkami lodu lub innymi preparatami przyjętymi w procedurze.

Powyższe sposoby ułatwiają i poprawiają ukrwienie, hartują skórę, czynią ją odporną na ucisk.

W odżywianiu pacjenta uwzględnić dietę bogatobiałkową i witaminową. Zadbać o zaopatrzenie w płyny; dowóz płynów powoduje, że skóra jest jędrna i dobrze nawodniona. Do picia wskazane są soki owocowe i warzywne. Złożone węglowodany (ryż brązowy, ehleb pclnoziarnisty, makaron) mają wpływ na funkcję mięśni. Pokarmy bogate w żelazo (szpinak) ułatwiają przenoszenie tlenu do komórek ciała. Witamina C, cynk i białko (mięso, ryby, produkty mleczne) wpływają na gojenie się otarć i ran odleżynowych, opóźniają powstanie odleżyn.

Ubieranie pacjenta (dziecka i dorosłego). Zalecenia: nie zakładać ciasnej odzieży, takiej która ma twarde szwy, zamki, guziki, które mogą powodować ucisk. Ważne jest dopasowanie obuwia, nic może być ciasne, lepiej o pól numeru większe, ale prawidłowo założone. Odzież utrzymywać w czystości i natychmiast zmieniać po zabrudzeniu. Współpraca pielęgniarki w leczeniu odleżyn:

• W przypadku zaczerwienienia można założyć drugą skórę (Op Site) w celu stworzenia ochrony przed pogłębieniem się zmiany odleżynowej i uszkodzeniem skóry.

•    Na rany odleżynowe czyste i zakażone stosuje się Granufleks, a na rozlegle rany żele: Tntrasite lub Granugel.

•    Opatrunki, które przesiąkają, należy zmieniać nawet dwa razy dziennie.

U osób dorosłych dość częstą dolegliwością skóry sił odparzenia, określane jako zmiany zapalne spowodowane działaniem wysokiej temperatury, wilgoci (pocenia się) i tarcia o siebie dwóch przylegających do siebie powierzchni skóry lub tarcia skóry o odzież. Czynnikami predysponującymi do powstawania odparzeń są:

•    nadmierne pocenie się,

•    chodzenie w ciasnym obuwiu.

•    brak higieny ciała.

W wyniku zadziałania powyższych czynników powstają charakterystyczne objawy:

•    zaczerwienienie,

•    ból,

•    swędzenie,

•    pieczenie,

•    obrzęk,

•    sączenie powierzchni.

Odparzenia umiejscowione są najczęściej w obrębie:

•    pachwin,

•    stóp,

•    dołów pachowych,

•    szpary pośladkowej,

•    zagłębienia fałdów skórnych u osób otyłych, np. pod biustem, w fałdach brzusznych,

•    dłoni u osób pracujących fizycznie.

Zasady ogólne dotyczące zapobiegania powstawaniu odparzeń:

•    utrzymanie higieny miejsc szczególnie narażonych na powstanie odparzeń,

•    dokładne osuszanie skóry po myciu, kąpieli.

•    stosowanie zasypek, pudrów,

•    oddzielanie powierzchni skóry stykających się ze sobą warstwą delikatnej tkaniny, np. bawełny, flaneli,

•    noszenie bielizny luźnej, przewiewnej,

•    zmienianie bielizny osobistej zawsze, gdy jest mokra, przepocona,

•    noszenie obuwia z naturalnych surowców, szczególnie w okresie letnim.

•    prawidłowe dobieranie rozmiaru obuwia, a w przypadku długich marszów, wycieczek zabieranie dodatkowej pary obuwia na zmianę.

•    stosowanie środków do pielęgnacji skóry stóp i obuwia.

767