rośliny I (18)

Rosiczka okrągłolistna

Drosera rotundifolia, A

Wszystkie rodzime gatunki msiczek podlegają ochronie. Są znane przede wszystkim dzięki lenni, że s.i roślinami owadożernymi. Do chwytania owadów sluża im specjalnie do tego przystosowane wioski na liściach, wydzielające lepka ciecz podobną do kropel rosy. Siadające na powierzchni liścia owady zostają oblepione wioskami z lepka wydzieliną. Następuje proces trawienia - wioski zaczynają wydzielać kwas mrówkowy i enzymy, które po pewnym czasie rozkładają ciało owada. Produkty trawienia są wchłaniane za pośrednictwem tych samych włosków i wykorzystane przez roślinę do budowy własnych tkanek. To dodatkowe źródło azotu umożliwia rosiczkom egzystencję na torfowiskach wysokich, ubogich w len składnik. Jednak główne zapotrzebowanie na związki organiczne rośliny te zaspokajają w procesie fotosyntezy.

Kosiczka okrągłolistna jest gatunkiem najczęściej spotykanym spośród rosiczek. |est drobną byliną z przyziemną różyczką liściową. Liście ma okrągłe, na długich ogonkach. Kośnie wśród torfowców w lasach i na trawiastych łąkach. Ma właściwości lecznicze - wchodzi w skład ziół moczopędnych i przeciwmiażdżycowych.

Rosiczka długolistna

Drosera anglica, B

lesl podobna do popizedniego gatunku. Główną różnicę stanowi kształt liści: u rosiczki długolistnej występują liście o blaszce wydłużonej. wąskołopatkowatej. Rosiczki długolistne spotykane są o wiele rzadziej niż okrągłolislne.

Rosiczka pośrednia

Drosera intermedia, C

Należy do najrzadziej spotykanych rosiczek. Jest bardzo podobna do poprzednich gatunków. Najłatwiej można ją odróżnić od innych po pędzie kwiatowym, który u rosiczki pośredniej jest łukowato wygięty i niewiele dłuższy od liści (u pozostałych rosiczek pęd kwiatowy jest prosto wzniesiony i znacznie dłuższy od liści). Rosiczka pośrednia zawdzięcza swoją nazwę kształtowi liści: mają one formę pośrednią między okrągłymi (rosiczka okrągłolistna) a wydłużonymi (rosiczka dlugolistna).

41