S5001328

18

przebywa na stoisku z płytami kompaktowymi, gdzie przesłuchuje nowości na rynku muzycznym. Przedwczoraj wyszukał sobie znowu parę kompaktów, schował je i, nie płacąc, wziął do domu. Nikt nic nie zauważył. Dwa dni później znów słucha kilku CD, ponownie je pakuje, ale przyłapuje go na tym ochroniarz. Zostaje Zgłoszone doniesienie, dochodzi do przesłuchania na policji i prawdopodobnie dojdzie też do postępowania przed sądem dla nieletnich, bo Michał nie ma jeszcze szesnastu lat. W sumie ukradł 20 płyt.

Jeszcze w czasie wizyty u mnie matka jest przerażona. Nigdy nie spodziewałaby się po swoim synu, że jest w stanie dopuścić się kradzieży- Zastanawia się, co może zrobić.

Michał już dawno oddał to, co ukradł. Przeprosił i dostał roczny zakaz wstępu do tamtego domu towarowego. W czasie rozmów reaguje bardzo emocjonalnie. Płacze i jest w widoczny sposób wzburzony. Nigdy wcześniej niczego samowolnie nie zabrał. Po tym zda rżeniu rodzice potrzebowali jeszcze trochę czasu, by wrócić do wcześniejszej rodzinnej normalności.

Proponuję odczekać do postępowania sądowego i pozwolićMi-chałowi wykonać prace, które zostaną na niego nałożone. Dodatkowo chłopak dostaje karę od rodziców: nie pojedzie na obóz treningowy piłki nożnej, na który cieszył się już od miesięcy. Nastolatek zgadza się, zamykając tym samym sprawę. Dalsze rozmowy Z nim nie są konieczne.

Zachowanie opozycyjno-buntownicze

Dzieci z zaburzeniem opozycyjno-buntowniczym reagują buntem, który przybiera u nich dużo poważniejszą postać niż w przypadku rówieśników, przy czym w ten sposób zachowują się bardzo często, prawie codziennie. Nadmierne zacho-

wanie opozycyjno-buntownicze widoczne jest u 2 do 16 procent dzieci, przy czym znacznie więcej w tej grupie chłopców niż dziewcząt.

Przebieg tego zaburzenia nie jest jeszcze wystarczająco zbadany. Jego rozwój następuje przed ósmym rokiem życia.

Możliwe przyczyny

Nie istnieją jeszcze sprawdzone wyniki badań mówiące

0    przyczynach takiego zachowania. Niektórzy naukowcy są zdania, że źródłem zachowania opozycyjno-buntowniczego mogą być zmiany neurologiczne albo biologiczno-genetyczne, natomiast inni wskazują raczej na uwarunkowania rodzinne

1    społeczne.

Podstawowe dzieło amerykańskiej psychologii tak pisze na ten temat:

Kryteria DSM-IV określające zaburzenie zachowania opozycyjno-buntowniczego:

A. Schemat zachowania utrzymującego się przynajmniej przez okres 6 miesięcy, nacechowanego negatywistycznie, wrogo i buntowniczo oraz wykazującego przynajmniej 4 (lub więcej) z podanych poniżej symptomów:

1.    szybko się denerwuje,

2.    często kłóci się z dorosłymi,

3.    często aktywnie przeciwstawia się poleceniom i zasadom dorosłych oraz odmawia ich przestrzegania,

4.    często celowo denerwuje osoby ze swojego otoczenia,

5.    często na innych zrzuca winę za swoje błędy i nieodpowiednie zachowanie,

6.    często bywa przewrażliwiony i łatwo go zdenerwować,

7.    często wpada we wściekłość i się obraża,

8.    często jest złośliwy i pamiętliwy.