S6304286

IM Szybkie uczenie się

dopiero wówczas, gdy będziesz zapoznawał się ze wskazaniami zawartymi w zamieszczonej niżej Instrukcji „W Jaki sposób czytać próbkę tekstu «Pllny młodzieniec¹". Poniższe ćwiczenie ma za zadanie nauczenie cię tego, w Jaki sposób czytać tekst, wykorzystując technikę rozumienia empirycznego.

Pewien pilny młodzieniec pragnął zatrudnić tlę na pół etatu, by zarobić na utrzymanie podczas studiów na Uniwersytecie Stanforda. Pewnego piątkowego ranka Louis Janin oznąjmłł mu, że Jedynym wolnym etatem Jest stanowisko stenografa. „Znakomlclel", wykrzyknął zachwycony młodzieniec. .Ale mogę zacząć dopiero od przyszłej środy".

Wczesnym rankiem we środę młodzieniec zgłosił się do pracy.

„Podoba ml się twoja gotowość do pracy I entuzjazm’, Janin zapewnił chłopca. .Mam Jednak jedno pytanie. Dlaczego nie mogłeś zacząć od poniedziałku?".

„No cóż, wie pan, musiałem znaleźć jakąś maszynę do pisania i nauczyć się na niej pisać’, odparł młodzieniec -Herbert Hoover - przyszły prezydent Stanów Zjednoczonych¹.

W jaki sposób czytać próbkę tekstu „Pilny młodzieniec”

PrzeczytąJ kilka pierwszych słów tekstu .Pewien pilny młodzieniec¹. Z otwartymi lub zamkniętymi oczami zadą) sobie pytanie: .Co widzę (słyszę lub mówię, czuję lub czego doświadczam) na ekranie, na którym wyświetlany Jest mój nim?”. Pomyśl o tym Jak o początkowej scenie filmu. Pierwszą

rzeczą, Jaka się pojawi, Jest „młodzieniecPonieważ Jesteś reżyserem, wyobraź sobie tego młodzieńca - wykorzystaj swoją wyobraźnię, Jeśli w tekście nie ma żadnych bliższych wskazówek. Możesz /wizualizować go Jako osobnika wysokiego, szczupłego Itd. Dopóki w tekście nie pojawi się opis młodzieńca, wyobrażaj go sobie tak, Jak potrafisz. Teraz zajmijmy się słowem „pilny’. Wzrokowcy ujrzą zapewne wyraz pilności malujący się nu Jego twarzy. Słuchowcy dosłyszą oznaki pilności w Jego głosie. Dotykowcy odczują zapał do pracy I pilność w samych sobie. Kinestetycy zaś poczują. Jak ich dało porusza się, dając wyraz pilności i gotowości do działania.

Teraz przeczytaj kolejną grupę wyrazów: .pragnął zatrudnić się na pół etatu, by zarobić na utrzymanie podczas studiów na Uniwersytecie Stanforda*. Zadaj sobie pytanie: .Co widzę (słyszę lub mówię, czuję lub robię) na ekranie, na którym wyświetlany Jest mój film?". Następnie opisuj sam sobie to, co pojawia się na ekranie. Być może zobaczysz studenta niosącego książki I śpieszącego się po zajęciach do małego biura. Słuchowcy usłyszą zapewne, Jak mówi on do swoich kolegów: „Muszę dostać Jakąś pracę, by zapłacić za studia', a następnie usłyszą głośną muzykę z radia w samochodzie, w którym jedzłe on do pracy. Dotykowcy od czują niepokój związany z koniecznością zdobycia pracy, by zarobić pieniądze niezbędne do opłacenia rachunków. Kinestetycy poczują, jak prowadzony przez nich w drodze do pracy samochód podskakuje, mknie ulicami, bierze zakręty i przechyla się na boki. Pamiętaj, że to twój film. Masz do dyspozycji słowa wyjściowe, z którymi pracujesz, ale ponieważ znaczą one dla każdego co innego, ostateczny kształt filmu zależy wyłącznie od ciebie. Autor tekstu mógł wprawdzie mieć na myśli coś konkretnego,

Jeśli Jednak nie Jest to dokładnie opisane, reszta zależy od twojej wyobraźni.

Załóżmy, że ważne Jest, byś zapamiętał słowa .Uniwersytet Stanforda'. Jeśli znasz nazwę tego uniwersytetu, wówczas

1

Cyt. z: The SpeakerS Sourceboak: Opoles, Storles, and Anecdotes for Every Occaslon, Clenn Van Ekeren N.J.: Prcnllcc Hall, 1988), a. 382-383.