S7304910

06/03/2014

MAŁGORZATA CZERWIŃSKA (Instytut Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra)

BIBLIOTERAPIA1 MIĘDZY DYSCYPLINĄ NAUKOWĄ A METODĄ REWALIDACJI

WPROWADZENIE

Problematyka terapeutycznych właściwości książki od blisko stu lat pojawia się w literaturze fachowej medycyny, psychologii, pedagogiki, nauki o książce. W licznych artykułach i znacznie rzadszych wydawnictwach zwartych są dokonywane ustalenia pojęciowe, definicyjne i typologiczne w obszarze bibliotera-pii. Wyznacza się teoretyczne podstawy przebiegu procesu biblioterapeutycznego. Kształtują się także zręby metodyczne terapeutycznego postępowania zużyciem słowa pisanego [15]. W literaturze światowej za znaczące uznać należy prace Crothersa, M. Howie, RJ. Rubin [5, 29, 45]. W rodzimym piśmiennictwie na szczególną uwagę zasługują pionierskie opracowania D. Gostyńskiej [23, 25], W. Kozakiewicz i B. Brzózki [34, 35], J. Szockiego [49], a zwłaszcza metodyczne prace I. Boreckiej [7, 8, 10]. Niski stan polskiej praktyki biblioterapeutycznej pozbawił literaturę przedmiotu publikacji prezentujących i analizujących programy biblioterapeutyczne. Stąd też cenne są prace E.Tomasik [55] i E.B. Zybert [37]. Publikacje zamieszczane w wydawanym przez Polskie Towarzystwo Biblioterapeutyczne, jedynym periodyku fachowym -JBiblioterapeuta” - mają bardziej charakter wskazówek praktycznych niż opracowań metodycznych z zakresu postępowania biblioterapeutycznego [4]. Podobne znaczenie mają przyczynkarskie publikacje w prasie bibliotekarskiej [15].

Pomocne dla warsztatu biblioterapeutycznego są opracowania bibliograficzne, zestawiające literaturę o wartościach biblioterapeutycznych [38, 39,42, 58] czy też polskojęzyczną prozę i poezję o tematyce niepełnosprawności lub autorstwa osób niepełnosprawnych [16].

Analiza dorobku piśmienniczego wykazuje różnorodność tematyczną i gatunkową publikacji. Zauważalne jest stopniowe rozszerzanie się zasięgu zain-

ROCZNIKI BIBLIOTECZNE, R. XLV: 2001