Rozdział 2
Definicja „medium"
Pojęcie „środek masowego przekazu” jest dziś kwestionowane. Na przykład Jung (2005: 16) twierdzi, że nie można się już nim posługiwać, bowiem współczesne media (w tym szczególnie elektroniczne) stały się zindywidualizowane i interaktywne, więc przestały być „masowe” i nie służą jedynie do „przekazu”. Zważywszy na proces dezintermediacji zagrożony jest też sam termin „medium”.
W różnych definicjach mediów wyróżnia się podejścia kładące nacisk na inne ich aspekty:
■ materialne, stwarzające warunki do zaistnienia aktu przekazu, czyli ten środek przekazu bądź infrastruktura, która zapośrednicza akt komunikacji;
■ organizacyjne, odnoszące się do instytucji tworzących przekaz publiczny; w tym pojęciu mieścić się musi praca dziennikarska, redakcyjna i inna związana z przygotowaniem treści komunikowania do masowego rozpowszechnienia
■ funkcjonalne, tj. dotyczące zadań, jakie media wypełniają, np. funkcja informacyjna, rozrywkowa itp. (Lasota, 2010).
Dość powszechne jest koncentrowanie się na aspekcie materialnym. W tym sensie za „medium” można by uznać każdy nośnik czy środek przekazu (także papier), bądź technikę służącą temu celowi (dokładnie tak czyni np. Cardoso, 2006). Za medium bywa więc uznawany internet (Morris, Ogan, 1996), choć jako infrastruktura komunikacyjna jedynie przenosi on wyprodukowane poza nim treści od nadawcy do odbiorcy (Noam, 2003). Uznając, że „Internet nie jest medium w ścisłym rozumieniu”, Kaznowski (b.d.w.) stwierdza, że „to przede wszystkim przestrzeń komunikacyjna”. W tym ujęciu kryje się jednak niebezpieczeństwo, gdyż ten termin jest