Scan0003 (68)

Reakcje jonu azotanowego(V) NO3

1. Jony N0₃' dają podobną reakcję jak jony N0₂". Siarczan(VI) żelaza(II) FeS0₄ w obecności stężonego kwasu siarko we gołY!) daje z azotanami (V) brunatne zabarwienie na skutek utworzenia jonu Fe(NO)²⁺:

3Fe²⁺ + N0₃‘ + 4H⁺ -> 3Fe³⁺ + NO + 2H₂0 Fe²⁺+ NO -> Fe(NO)²⁺ brunatny

Wykonanie próby opisane zostało przy wykrywaniu jonów azotanowych(III) z tą różnicą, że w przypadku wykrywania jonów N0₂~ wystarczy rozcieńczony H₂S0₄, natomiast do próby na N0₃'należy użyć stężonego kwasu siarkowego(VI).

Reakcje jonu fosforanowego(V) PO4³'

Mieszanina magnezowa (MgCl₂ + NH₄C1 + NH3-H₂0) wytrąca z roztworów zawierających P0₄³" biały krystaliczny osad fosforanu(V) amonu i magnezu:

P0₄³ + Mg²¹" + 2NH₄⁺ —> MgNH₄P0₄ ^ fosforan(V) amonu i magnezu.

Reakcje jonu siarczanowego(VI) SO4²

Chlorek baru BaCl₂ lub chlorek ołowiu PbCl₂ wytrącają z roztworów zawierających jony S0₄² białe osady siarczanu(VI) baru(II) BaS0₄ lub siarczanu(VI) oło-wiu(II) PbS0₄, nierozpuszczalne w kwasach rozcieńczonych:

Ba²⁺ + S0₄²' —» BaS0₄ i Pb²⁺ + S0₄²' —> PbS0₄ -l.

Reakcje jonu krzemianowego(IV), SiC>3²

1.    Jony Ag⁺ wytrącają z roztworów zawierających jony Si0₃²" żółty osad krzemianu srebra-Ag₂Si0₃.

2.    Jony Ba²' wytrącają z roztworów zawierających jony Si0₃²' biały osad krzemianu baru:

Si0₃²' + Ba²⁺ —» BaSi0₃ i.

3.    Rozcieńczone kwasy wytrącają z roztworów krzemianów po ogrzaniu galaretowaty osad kwasu krzemowego:

Si0₃²' + 2H⁺ —» H₂Si0₃

4.    Chlorek amonu NH₄CI (dodany w postaci stałej) wytrąca z roztworów krzemianów po ogrzaniu galaretowaty osad kwasu krzemowego:

Na₂Si0₃ + 2NH₄C1 + 2H₂0 -> H₂Si0₃ ^ + 2NaCl + 2NH₄OH.

nu

nii ĆZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA

M vwimie: Cl , C0₃², C₂0₄²', N0₂ , P0₄³,I, Br , Si0₃², S², N()₃ , SO f

i- .u ćwiczenia jest zidentyfikowanie anionów otrzymanych do analizy z w, ku Manieni reakcji podanych w tabeli 6.2. Do przeprowadzenia reakcji należ, p. ■ urnie ilości roztworu badanego (około 0,5 cm³) i dodawać niewielkie ilu > i , uników. Każdą reakcję przeprowadza się w czystej probówce z nowij poi. \ą

• Himiość szeregu anionów w roztworze otrzymanym do analizy im u im ; nl/ić lub wykluczyć przeprowadzając próby wstępne. Do prób wstępie,. li .i mi; stwierdzenie obecności reduktorów i utleniaczy jak również pr/rpru\' _H ' i.h trakcji zazotanem(V) srebra.

« ;    ! Keakcia z azotanem(V) srebra

i^; pioliówki z analizowaną próbą wkroplić roztwór AgN0₃, zaobserwować mi., dokonać właściwego zaszeregowania anionu według barw charakln _vMy,

'■ i. pi, rdstawionych w tabeli 6.1.

: Ihi /.‘Keakcia z chlorkiem baru

piobówki z niewielką porcją analizowanego zadania wkroplić rozlwói lia< I , i \vmvać zmiany i wyciągnąć odpowiednie wnioski.

: Im \ Keakcia z manuanianemO/Il) potasu • nii wielkiej porcji badanego roztworu dodać kwas siarkowy(VI) (do zakwas i-, i.oihki), a następnie kilka kropel fioletowego roztworu manganianu( VII) pul mmi iiuu iwować, czy następuje odbarwienie roztworu (redukcja jonów Mm», ¹I¹■ i W przypadku zmiany barwy w probówce należy dodać jeszcze kilka l i .p I .nii a pirogo się z wodą toluenu i całość wytrząsnąć. W przypadku, ud-, u luliienowa zabarwi się na żółto (obecność bromu Br₂), stwierdz i u.; oh.. u-hioiiikowyeh III , na różowo-iioletowo (wolny jod l₂) obrenojnnó . yi li I Warstwa toluenowa bezbarwna świadczy o obeenośi i ■■ .•» .a\\ iau>-i i 11 luli siarę/,ków S².

1

Im I Iśt. akt pi kwasem mineralnym solnym IpbsinrkowynifV U . p..u p ulania dodać kwas siflfkowy(VI) lub solny W przypadku stwn rd-mmą ■ i i. lania się bez,wonnego gazu ('()> (perlrnm się) w pióbie do aiiali . i - Ui u | m • iinś. węglanów ('<), linisja ga u o zapm Im zgniłych pij (w,.! h la i-iduiwodoiu) Whka/uje na obei imść n!HI‘ /ków S