Scan004 (4)

mózgowymi, genetycznymi i społecznymi aspektami dysleksji (w tym łl.A. Sayles, przewodniczący Europejskiego Towarzystwa Dysleksji -European I)yslcxia Association). Materiały nadesłane przez zaproszonych wykładowców - w większośęi twórców najbardziej znanych teorii dysleksji zostały przetłumaczone na język polski i opublikowane w niniejszej monografii. Nie są to jednak teksty wykładów, lecz obszerne opracowania ukazujące szerokie tło oraz wyniki prowadzonych przez autorów badań.

„Dysleksja: od badań mózgu do praktyki" jest pierwszą, o tak szerokim charakterze, publikacją w języku polskim przekazującą kompendium współczesnej wiedzy na temat neurobiologicznego podłoża dysleksji. Odzwierciedla ona bogactwo i różnorodność danych, jakie przyniosły dotychczasowe badania, ukazując jednocześnie, że badacze różnią się co do sposobu interpretowania uzyskanych wyników. Być może, praktycy zajmujący się dyslcksją woleli by uzyskać od naukowców bardziej jednoznaczne i klarowne dane, które w łatwy sposób dało by się przełożyć na ich codzienną pracę z osobami z dysleksją. Jednakże, aktywność naukowa w tej dziedzinie, podobnie jak i w innych działach badań przyrodniczych, jest niekończącą się wędrówką, w której znalezienie odpowiedzi na jedno pytanie z reguły wiąże się z postawieniem szeregu nowych, nie mniej ciekawych pytań, otwierających nowe horyzonty dla dalszych poszukiwań. Uczciwie więc pokazujemy to, co wiemy dziś, mając świadomość niejednoznaczności wielu informacji, które, być może, zostaną rozwikłane w przyszłych badaniach.

Zdajemy sobie sprawę z tego, że dla wielu osób, nic mających bezpośredniego kontaktu z pracą naukową, przyswojenie sobie wiedzy prezentowanej w tej publikacji może okazać się trudnym wyzwaniem. Z tego względu, wiele zwrotów i pojęć zostało opatrzonych redakcyjnymi przypisami, mającymi przybliżyć czytelnikowi nieco hermetyczny język używany przez naukowców. Żywimy nadzieję, że publikacja ta znajdzie uznanie w oczach Czytelników i przyczyni się do rozpowszechnienia współczesnej wiedzy dotyczącej podłoża dysleksji. Być może, zainspiruje do tworzenia nowych metod diagnozy i terapii dysleksji, a w konsekwencji przyczyni się do istotnej poprawy jakości życia osób, którym dysleksja utrudnia rozwój osobisty i osiąganie sukcesów zawodowych na miarę ich uzdolnień i możliwości