19
Wykrywanie niklu. Zobojętnić HNOj na bibule parami amoniaku. Na powierzchnię plamki nanieść kroplę roztworu dimetyloglioksymu. Zabarwienie plamki na kolor różowy świadczy o obecności jonów Ni2'.
Wykrywanie żelaza. Na powierzchnię plamki nanieść kroplę roztworu NH4SCN. Krwistoczerwone zabarwienie świadczy o obecności jonów Fe3'.
Wykrywanie jonów Cu2*, Ni2*, Fe3* w mieszaninie. Na powierzchnię wysuszonej plamki (® ok. 0,5 cm) nanieść kapilarą kroplę wody amoniakalnej, tak aby średnica plamki powiększyła się do około 1 cm. Plamkę wysuszyć. Na obwodzie plamki widać jasnoniebieski pierścień [Ni(NH3)6]2', wewnątrz granatowy pierścień [Cu(NHj)4]2*, a środek plamki zabarwiony jest na kolor jasnobrązowy świadczący o obecności osadu Fe(OH)3. Na środek plamki nanieść kroplę HC1 (® 0,5 cm). Plamkę wysuszyć. Po rozpuszczeniu osadu Fe(OH)3 w HC1 obecność jonów Fe3' wykryć, nanosząc na środek plamki kroplę NH4SCN. Obok plamki nanieść kroplę roztworu dimetyloglioksymu. W miejscu zetknięcia się obu plamek pojawi się różowe zabarwienie świadczące o obecności jonów Ni2'. Prawidłowo wykonana analiza da plamkę o następującym wyglądzie: środek biały, pierścień krwistoczerwony, © ok. 0,5 cm - świadczy o obecności jonów Fe3', pierścień granatowy © ok. 1 cm - świadczy o obecności jonów Cu2', na zewnątrz plamki fragment pierścienia różowego - świadczy o obecności jonów Ni2'.
Zadanie
• Przeprowadzić identyfikację metodami „mikro" jonów: Cu2', Ni2' i Fe3' oraz mieszaniny tych jonów.
• Napisać równania przeprowadzonych reakcji.
• Wykonać analizę jakościową otrzymanych stopów lub metali i podać wynik analizy. LITERATURA
: chemii nieorganicznej. Część I.
[1] Ćwiczenia z chemii ogólnej. Praca zbiorowa. (Red. J.F. Biernat). Gdańsk: Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej 1986.
(2) Michałowski Z., Prejzner J.: Ćwiczenia labo Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej 1992.