Scan10119

9.    Przelot ptaków

Przygotowanie: Krzesła ustawione w różnych odstępach. Ptaki w rozsypce przygotowują się do przelotu za morze.

Zabawa: Ptaki latają w dowolnych kierunkach z rozłożonymi skrzydłami uważając, aby się nimi nie potrącać. Na sygnał i zapowiedź: „Burza!” — ptaki ratują się czepiając się skał (siadają lub stają na krzesłach).' Po burzy prostują skrzydła i lecą dalej.

10.    Pszczoły i niedźwiedzie

Przygotowanie: Kilkoro dzieci to niedźwiedzie, które mieszkają w jamie odgrodzonej z boku sali. Reszta dzieci to pszczoły, które mają ule wysoko na drzewach (na drabinkach).

Zabawa : Pszczoły wylatują z uli na łąkę, szukają kwiatów, aby zebrać nektar. Tymczasem niedźwiedzie wchodzą na drzewa i wyjadają miód. Na zawołanie wychowawczyni: „Pszczoły wracają!” — niedźwiedzie uciekają, pszczoły zaś z głośnym brzęczeniem lecą za nimi i kłują — dotykają ręką. Niedźwiedź ukłuty zostaje w jamie i nie wychodzi przy następnym biegu.

11.    Strażacy

Przygotowanie:    Wyznaczenie remizy strażackiej,

w której dzieci ustawiają się dwójkami jedno za drugim jako samochody strażackie.

Zabawa: Na zapowiedź: „Pożar!” — dwójki wybiegają kolejno, biegną z trąbieniem, następnie każda dwójka zajmuje kolejno miejsce przed drabinką. Pierwsi wchodzą na szczeble i — trzymając się jedną ręką — gaszą pożar (naśladują trzymanie węża gumowego i kierowanie nim w różne strony). Drudzy stoją w rozkroku przed drabinkami i pompują wodę.

Kiedy komendant ogłosi koniec pożaru, wszystkie samochody wracają do garażu. Na nowy sygnał zmiana ról i ustawienia.

ZABAWY Z ELEMENTAMI SKOKU I PODSKOKU

Są one w swym działaniu podobne do zabaw bieżnych ze względu na wpływ, jaki wywierają na organizm. Angażują do pracy duże grupy mięśniowe, głównie mięśnie i stawy kończyn dolnych, pobudzają także do silniejszego działania serce i płuca, przyspieszają krążenie i powodują żywszą przemianę materii.

Obejmują podskoki, przeskoki przez niskie przeszkody, skok w dal i wzwyż oraz zeskoki z_ wysokości. Wyrabiają elastyczność, miękkość odbicia i doskoku, zręczność, wytrzymałość, a także odwagę, zwłaszcza w pokonywaniu przeszkód terenowych.

W grupie dzieci młodszych stosujemy najłatwiejszą formę: podskoki obunóż w miejscu, następnie z posuwaniem się ku przodowi, w bok, w tył, jak również przeskakiwanie płaskich przedmiotów (linii, linki, woreczka).

Dzieci w grupie średniej są silniejsze, mają lepszą koordynację ruchów, dlatego oprócz podskoków dajemy ćwiczenia skoku w dal i wzwyż oraz zeskoku z niewielkiej wysokości do przysiadu podpartego.

W grupie dzieci starszych — w miarę ich usprawnienia — zwiększamy wymagania w zakresie siły, odległości, wysokości i dokładności skoków, stosując już wszystkie formy z użyciem przyrządów i przyborów, jak również z wyzyskaniem naturalnego terenu na spacerach.

Zabawy z elementem skoku i podskoku należy prowadzić krótko i .przeplatać momentami wypoczynku.

105