Przyjmujemy spoinę o grubości a — 5 mm. Przekrój oblicze-rowy spoiny, pokazany na rys. 3.10, ma kształt pierścienia o grubości o i średnicy wewnętrznej dz.
+ <Jg
RYSUNEK 3.10. Przekrój obliczeniowy spoiny oraz naprężenia w spoinie
i
Naprężenia powstające w spoinie wskutek działania ciężaru G to:
— naprężenia gnące ag, osiągające największe wartości w punktach 1 i 3 na obwodzie zewnętrznym przekroju spoiny, o kierunku prostopadłym do przekroju obliczeniowego,
— naprężenia skręcające ts o największych wartościach na obwodzie zewnętrznym spoiny, o kierunku stycznym do tego obwodu,
— naprężenia tnące rt, o kierunku równoległym do kierunku działania ciężaru G — zakłada się, że naprężenia te są równomierne w całym przekroju.
Największe wytężenie występuje w punktach 1 i 3. Naprężenia w tych punktach są takie same co do wartości bezwzględnych. Wystarczające zatem będzie rozważanie jednego z nich, np. punktu 1.
Pole powierzchni przekroju obliczeniowego, wskaźnik wytrzymałości na zginanie oraz na skręcanie wynoszą odpowiednio:
w _ 2tt [(dz + 2 a)4 -di] 2 • TT • [(76 + 2 • 5)4 - 7G4] x 64(dz + 2a) ~ 64 • (76 + 2 ■ 5)
— 24359 mm3
2tr[(4 + 2a)4 - d4] 2 • tt ■ [(76 + 2 • 5)4 - 764]
0 ~ 32(dz + 2a) ~ 32 • (76 + 2 • 5)
= 48 719 mm3
Momenty gnące i skręcające spoinę można wyrazić następująco:
Mg = Gl Ms = GR
Nie jest znana wartość ciężaru G, zatem naprężenia napiszmy jako funkcje ciężaru:
— naprężenia tnące
G
1272
MPa
— naprężenia skręcające
Ms |
GR |
G ■ 150 |
G |
Ts WQ |
~ w0 ' |
48 719 |
324,79 |
naprężenia gnące | |||
1 1 >* |
Gl |
G • 200 |
G |
~ Wx _ |
24 359 |
” 121,79 |
MPa
MPa
Traktując naprężenie skręcające jako działające wzdłuż długości spoiny (zawsze styczne do obwodu spoiny), można przyjąć, że kierunki występujących w spoinie naprężeń odpowiadają kierunkom oznaczonym na rys. 3.3. Dlatego zastosujemy do rozważanego przykładu warunek wytrzymałościowy (3.3) dla spoin pachwinowych
Dla zastosowanej stali k = 0,7 oraz
k = — = — = 204 MPa xe 1,15
i«im