Na rys. 8.4 są przedstawione schematy termostatów. W ogrzewanej przez grzejnik 3 przestrzeni znajduje się termobimetal 1 współpracujący z mikro-wylącznikiem 2. Mikrowyłącznik steruje zasilaniem grzejnika 3. bezpośrednio (jak na rys. 8.4) lub za pośrednictwem stycznika (przy większych mocach). W prostszym rozwiązaniu (rys. 8.4a) termobimetal naciska bezpośrednio na przycisk mikrowylącznika 4. W rozwiązaniu przedstawionym na rys. 8.4b ter-mohimetal naciska na dźwignię mikrowylącznika. Jest to rozwiązanie lepsze, gdyż pozwala ustalić najkorzystniejsze warunki współpracy bimetalu z mikro-wylącznikiem.
ni. b) z dodatkową dźwignią; ] - termobimetal.
aik, 4 — dźwignia mikrowylącznika
Do zadziałania mikrowylącznika konieczne jest naciśnięcie przycisku, a więc wykonanie pracy L określonej zależnością:
L = A i* Az
gilzie: AP — przyrost siły, przyłożonej do przycisku mikrowylącznika, niezbędny do zadziałania mikrowylącznika,
Az - przesunięcie przycisku mikrowylącznika niezbędne do jego zadziałania.
nim na rys, 8.6. W ■ |
wyniku podgrzewania temperatura T rośnie wykładni- | ||
i w litnkcji czasu t |
. Gdy osiągnie wartość 7'nm> |
, koniec |
lermobi metalu |
jlśnio na przycisk li |
tb dźwignię mikrowylącznika |
i przetnie |
ści je na tyle, |
spowoduje wylączet |
lic grzejnika. Wlcdy lempcrr |
nura torrr |
lobimetalu za- |
cznlc spadać. Kiedy osiągnie ona wartość Tulll, nacisk sprężyny (ermobimc-laltt i jej odkształcenie będą takie, Ze nastąpi powrót mikrowylącznika do
1’raca ta jest określona przez wielkość histerezy mechanicznej, przedstawionej polem czworoboku na wykresie charakterystyki mikrowylącznika P /(z) (rys. 8.5). Charakterystykę czasową termostatu T = f{t) przedsta-
Dany jest termostat, zbudowany z:
— termobimetalu o charakterystykach wyznaczonych w ćwiczeniu,
— mikrowylącznika (wskazanego przez prowadzącego), którego parametry podane są w katalogu.
Dla takiego układu należy określić:
— różnicę temperatury AT = - Tmiii, jaka będzie występowała między
wyłączeniem a włączeniem mikrowylącznika, gdy sprężyna bimetalu działa bezpośrednio na przycisk mikrowylącznika (rys. 8.4a),
— optymalne przełożenie „i" dźwigni mikrowylącznika (rys. 8.4b), przy którym różnica temperatury A 7) będzie najmniejsza wraz z wyznaczeniem tej różnicy temperatury,
— dla tego przypadku podać stosunek przyrostu temperatury ATX, niezbędny do przemieszczenia przycisku, do przyrostu temperatury ATp niezbędnego do wywołania siły przełączającej.
Zgodnie z charakterystyką układu (rys. 8.7), przyrost temperatury A7\ niezbędny do zadziałania mikrowylącznika, jest sumą dwóch składników:
- przyrostu temperatury AT,, niezbędnego do przemieszczenia przycisku o Az:
A Tx = kxAx
- pizyroslu temperatury AT,,, niezbędnego do zmiany sity o A/’:
AT,, - k,,AP
|’.d/lr: wyznac zone doświadczalnie współczynniki temperaturowe
L