skan0274

Elektrochemia 277

Tak więc termin „współczynnik aktywności elektrolitu” oznacza w istocie y±, średni współczynnik aktywności elektrolitu. Należy zwrócić irwagę, że zależy’ on od stosowanej skali stężerĆ²) - y±_m lub y±_c.

Przykład 6.8. Wodne roztw^rory’ CaCl₂ o stężeniu molalnym m i w temperaturze 100°C obniżają prężność pary nasyconej wody (p* = 760 mm Hg) o Ap

m [mol • kg ^!]	0,506	1,027	2,114	3,296	4,555
Ap [mm Hg]	17	39,8	95,3	166,6	241,5

Stosując równanie Gibbsa-Duhema obliczyć współczynnik aktywności CaCl₂ w roztworze o stężeniu m = 4,555, jeżeli współczynnik aktywności CaCl₂ w roztworze o molalności 0,506 wynosi y_m = 0,77.

Rozwiązanie. Zgodnie z prawem Raoulta ((4.12)) dla roztworów wodnych (rzeczywistych), prężność pary wodnej wynosi

P\ = P\ =p*\-Ap,

a stąd aktywność w’ody w roztworze wynosi

Pi-Ap    Ap

a 1 = -i— = 1 - r ■

p 1    p 1

Ułamek molowy CaCl₂ możemy obliczyć ze wzoru (4.6) - dla A/, wg- mol^-1 otrzymamy

1

x~> —

1 +

1000 m Mi

Przekształcając rówmanie Gibbsa-Duhema (4.15): L.\y r/lna, = 0:

x₂d\wa2 = -X\d\nai,

otrzymujemy równanie całkowe

B    B

d\na-) = - I ——d\na_x,

A    ~ A ^X2

gdzie A odpowiada aktywności CaCl₂ przy m(A) = 0,506; B - aktywności dla m(B) = 4,555. Ponieważ

A. Kiszą, Elektrochemia, cz. 1, Jonika. WNT, Warszawa 2000, s. 42.