skanowanie0022

122 Harold Pinter

STANLEY Pytam, kto oni są?

MEG

Powiedziałam ci, to są ci panowie.

STANLEY

Nie przypuszczałem, że przyjdą, (wstaje, podchodzi do okna) MEG

Przyszli. Byli już tu, kiedy wróciłam.

STANLEY Czego chcą?

MEG

Chcą tu zamieszkać.

STANLEY Na jak długo?

MEG Nie mówili.

STANLEY (odwracając nie do Meg)

Ale dlaczego nie gdzie indziej?

MEG

Nasz dom jest na liście.

STANLEY (podchodząc do niej)

Kto oni są? Jak się nazywają?

MEG

Och, Stan, nie pamiętam.

STANLEY

Ale powiedzieli ci, tak? Czy nie powiedzieli?

MEG Tak, oni...

STANLEY

Więc kto oni są? No. Przypomnij sobie.

MEG

Bo co. Stan, znasz ich?

STANLEY

Skąd mogę wiedzieć, czy ich znam, jeśli nie wiem, jak się nazywają? MEG

Hm... Powiedział mi, pamiętam.

STANLEY

No?

MEG (myśli)

...Gold z dodatkiem.

STANLEY

Goldzdodatkiem?

MEG Tak. Gold.

STANLEY

No?

MEG

Goldberg?

STANLEY

Goldberg?

MEG

Tak. Jeden tak się nazywa. (Stanley powoli siada na krześle) Znasz ich?

(Stanley nie odpowiada) Stan, oni cię nie będą budzili, ręczę za to. Powiem im, że muszą spokojnie się zachowywać. (Stanley siedzi bez ruchu)

Nie zostaną tu długo, Stan. Będę ci nadal przynosiła z rana herbatę. (Stanley siedzi bez ruchu) Nie bądź dzisiaj smutny. Dziś są twoje urodziny.

Pauza.

STANLEY (otępiały)

Hę?

MEG

Dziś twoje urodziny, Stan. To miał być sekret. Chciałam ci dopiero wieczorem powiedzieć.

STANLEY

Nie.

MEG

Ależ tak. Przyniosłam ci prezent. (podchodzi do kredensu, wyjmuje zeń paczkę, kładzie ją Stanleyowi na stół) Masz. No, otwórz. STANLEY Co to jest?

MEG

To prezent dla ciebie.

STANLEY

Dzisiaj nie są moje urodziny, Meg.