skanowanie0038

124

Organizacja cytoplazmp

Trudno na obecnym etapie badań wskazać zadania jąder dodatkowych w ooed tach. Przypuszcza się, że mogą uczestniczyć w procesie gromadzenia materiałów zapasowych - żółtka, ale być może odgrywają rolę w syntezie osłon jajowychlub w ustaleniu kierunku osi zarodka (przód-tył). Obecność w pseudojąderkach fzw. białek srebrochłonnych i białka p80-koiliny upodabnia je do opisanych wyżej ciaŁjS drowych zwiniętych, mogą być więc ich homologami (ryć. 4.2.14). Ostatnie badana szkoły krakowskiej nad jądrami dodatkowymi prowadzone przez Sz. Bilińskiego sugerują, że mogą one służyć jako przenośnik cząsteczek snRNP (małe jądrowe nukleod proteiny biorące udział w „dojrzewaniu" mRNA) pod powierzchnię oocytu, gd^fl gromadzą się duże ilości czynników związanych z dojrzewaniem RNA. Ponadto w jądrach ssaków opisano liczne (10-20 szt.) ciałka o średnicy 0,3-1 pm, tzw. ciałka PML (ang. promyelodtic leukemia), które wiąże się z występowaniem ostrej białacz* ki szpikowej człowieka.

Ryc. 4.2.14. Fotografia mikroskopowo-elektronowa fragmentu oocytu Eomencanthus stramineus (wszołyi Mallophaga) z jądrem dodatkowym (Ja) umiejscowionym w pobliżu jądra głównego (J). Kolisty, silnie skondensowany twór widoczny w jądrze dodatkowym to tzw. pseudojąderko. Osłonka jądrowa jądra dodatkowego zawiera liczne pory jądrowe, natomiast nie jest widoczna białkowa wyściółka podosłon-kowa, charakterystyczna dla osłonki jądrowej jądra głównego. (Dzięki uprzejmości prof. Szczepana B3 lińskiego)

4.2.7. Jąderko

Jąderko jest, oprócz chromatyny skondensowanej, drugą wyraźnie zaznaczona strukturą w jądrze interfazowym (rys. 4.2.15). Pierwsze opisy jąderka datują się na koniec XVIII wieku i pochodzą z obserwacji N. Fontany (1781), natomiast swoją nazwę zawdzięcza G. Yalentinowi, (1839). Jąderko występuje powszechnie w jądrach