skanowanie0041

160 Harold Pinter

McCann i Goldberg rzucają się na niego. Światło gaśnie. Przez okno nie widać teraz już nic. Scena jest ciemna.

LULU

Światło!

GOLDBERG Co się stało?

LULU

Światło!

McCANN

Chwileczkę.

GOLDBERG Gdzie on jest?

McCANN Proszę mnie puścić!

LULU

Ktoś mnie dotyka!

GOLDBERG Kto to?

MEG To ja!

McCANN Gdzie on jest?

MEG

Dlaczego zgasło światło?

GOLDBERG Gdzie twoja latarka?

McCann zapala latarkę i oświetla twarz Goldberga.

Nie na mnie.

McCann kieruje latarkę gdzie indziej, ale ktoś mu ją wybija z ręki. Latarka gaśnie.

McCANN Moja latarka!

LULU O Boże!

GOLDBERG Gdzie twoja latarka?

McCANN

Nie mogę jej znaleźć.

LULU

Trzymaj mnie. Trzymaj mnie.

GOLDBERG

Nachyl się, pomóż mu znaleźć latarkę.

LULU Nie mogę.

McCANN

Zniknęła.

MEG

Dlaczego zgasło światło?

GOLDBERG

Cicho bądźcie! Pomóżcie mu znaleźć latarkę.

Milczenie. Pomruki McCanna i Goldberga, którzy czołgają się po podłodze. Z głębi, niby seria strzałów, rozlega się ostre bicie w bęben. Milczenie. Lulu chlipie.

McCann!

McCANN

Jestem.

GOLDBERG

Do mnie! Do mnie! Spokój. To tam!

Goldberg i McCann idą w głąb sceny, na lewo od stołu. Stanley idzie na plan pierwszy, na prawo od stołu. Nagle Lulu widzi, że Stanley zbliża się do niej. Lulu krzyczy, mdleje. Goldberg i McCann odwracają się, wpadają jeden na drugiego.

Co to?

McCANN Kto to?

GOLDBERG Co to?

Stanley podnosi Lulu i winduje ją na stół.

MEG To Lulu!

Goldberg i McCann idą na pierwszy plan, na prawo.

GOLDBERG Gdzie ona?

McCANN

Upadła.

GOLDBERG

Gdzie?