skanowanie0118

Budzi się — zrywa, czując spętanie Bluszcz przerażony chwyta jej ręce, A ona pyta, półleżąc, w męce: Umrzeć czy zabić?...

CO JUTRO?

Długo złociło słońce winnicę Dusz, aż dojrzały pożądań grona,

1 krótka chwila — i wychylona Czara "upojerT— i zgasły lice —

I jak bezlistne jesienne krzewy,

Stoim pod zimną chłostą ulewy.

Jutro? co jutro? — Puchar wypity —

Na ustach gorycz ostatniej piany —

Na piersiach duszność cmentarnej płyty I w głębiach ducha płomienne rany —

Jeszcze snem nocy letniej powieki

Na pól zawarte, ciężkie--wciąż jeszcze

Gra w drzewach szczęścia akord daleki —

W szkle pustym, w wieńcach zwiędłych szeleszczę Żółty gad jawy — wpełzł na wezgłowie —

W dwa blade czoła wbił oczy sowie--

237