skanuj0001 tif

nĄ fUdracIso^ ,, 2 ia^actmoin    i^st%^<xUaoio^|^Łj

Opok lOOU

ROZDZIAŁ n

Zaburzenia w procesie przystosowania społecznego dzieci i młodzieży'

1. Procesy socjalizacji i wychowania a przystosowanie społeczne

W sferze zainteresowania pedagogiki resocjalizacyjnej znajdują się osoby, które mają problemy z przystosowaniem społecznym, czyli takie, w przypadku których relacje zachodzące między nimi a środowiskiem są zaburzone. Najogólniej można powiedzieć, że osoba dobrze przystosowana to taka, której wartości są zbieżne z wartościami grupy i która realizując wartości grupy, realizuje jednocześnie własne wartości¹. Problemy przystosowawcze jednostki zawsze są konsekwencją zaburzeń w rozwoju emocjonalnym i społecznym. Rozwój społeczny rozumiany jest najczęściej jako „ciąg zmian dokonujących się w osobowości jednostki, które czynią ją zdolną do pełnienia konstruktywnych ról społecznych”². Oznacza to nabywanie przez jednostkę umiejętności zachowania się zgodnego ze społecznymi oczekiwaniami, które to opiera się na uczeniu się podczas procesu socjalizacji i wychowania.

We współczesnych badaniach nad socjalizacją powszechnie przyjmuje się, że pojęcie to ukazuje proces powstawania i rozwoju osobowości, zachodzący we wzajemnej zależności ze społecznie przekazywanym środowiskiem socjalnym i materialnym³. Podstawowy problem można zawrzeć