skanuj0001 (187)

Rozdział 1

1.0. Rehabilitację dzieci z uszkodzonym słuchem należy rozpocząć w pierwszym roku życia

Jeszcze dwadzieścia lat temu wykrycie wady słuchu u dziecka w drugim roku życia oraz zaopatrzenie go wówczas w aparat słuchowy i podjęcie nauki mowy uznawano za wczesną diagnozę i wczesną rehabilitację. Dziś, gdy zdarza się to w wypadku niektórych dzieci, jest to diagnoza postawiona zbyt późno. Staje się to oczywiste, gdy uświadomimy sobie skutki braku wczesnej rehabilitacji medycznej, protetycznej i pedagogicznej już w wieku niemowlęcym.

1.1. Skutki zbyt późno podjętej rehabilitacji głębokiego uszkodzenia słuchu

Jeżeli rozpoznanej u noworodka czy niemowlęcia wady słuchu nie można usunąć za pomocą najnowszych metod leczenia, należy możliwie jak najwcześniej zaopatrzyć je w aparat słuchowy i podjąć odpowiednie zabiegi pedagogiczne, w przeciwnym bowiem razie może mieć to fatalne następstwa i prowadzić w późniejszym okresie do jeszcze większych komplikacji. Powstają wtedy następujące zaburzenia:

—    zaburzenia postrzegania: dziecko nie identyfikuje przedmiotów i zdarzeń z dźwiękami, jakie one wydają,

—    zaburzenia mowy: dziecko nie dostrzega związku między ruchami narządów mowy a dźwiękami, jakie są przez nie wytwarzane. W związku z tym nie ma ono kontroli nad wydawanymi przez siebie dźwiękami,

19