Odkrycie w granacie dużej ilości rzadkich przeciwutleniaczy i czynników odżywczych mających dobroczynny wpływ na zdrowie potwierdza związane z nim historyczne przekazy i mity.
Tom Storey
Copyright © 2007
tstoreyl @gmail.com
Tytuł oryginalny: „The Pomegranate: Fruit of the Tree of Life", (Nexus, vol. 14, nr 3)
Moje pierwsze wspomnienia związane z granatami (owocami granatowca właściwego) sięgają czasów, gdy byłem jeszcze małym chłopcem, i wiążą się z drzewem sąsiadów. Co roku czekaliśmy z niecierpliwością, kiedy wreszcie dojrzeją, ponieważ służyły nam jako atrapa granatów bojowych do rzucania w chłopaków z innej dzielnicy. Taki dobrze rzucony granat rozrywał się i setki czerwonopurpurowych nasion obryzgiwało przeciwnika prawie niemożliwymi do usunięcia plamami gwarantującymi mu duże kłopoty po powrocie do domu.
Poza tym mało istotnym zastosowaniem wykorzystanie granatów w Australii w tamtych czasach było niewielkie i ta ignorancja trwa do dzisiaj. Nie wiedzieliśmy wtedy, że, jak się to później okazało, czerwonopurpurowy sok granatu zawiera znacznie więcej niż tylko ten niespieralny barwnik. Obecnie wiadomo, że zawiera wartościowe fitofenole w formie superprzeciwutleniaczy - ma ich znacznie więcej niż czerwone wino i zielona herbata razem wzięte. Wgląd w historię, symbolizm i ostatnie odkrycia medyczne związane z tym tajemniczym owocem stawia go w zupełnie innym świetle, zwłaszcza jeśli chodzi o jego wpływ na zdrowie.
Myszkując pewnego dnia po antykwariacie natknąłem się na rzadki egzemplarz książki dra Israela Regardic A Garden of Pomegranates {Ogród granatów)} Zmarły w roku 1985 dr Regardie był cenionym okultystą i historykiem zachodnich filozofii hermetycznych oraz autorem serii książek opisujących tradycje okultystyczne, głównie Kabałę. Naczelnym motywem lub symboliczną strukturą tego starożytnego systemu filozoficznych dociekań jest Drzewo Życia - zdaniem dra Regardie „najcenniejszy klejnot ludzkiej myśli, geometryczna konfiguracja Imion, Liczb, Symboli i Idei...”
Jak pokazują mity, szczególnie Stary Testament, istnieje wiele symbolicznych związków z oryginalnym Drzewem Wiedzy. Dr Regardie przykładał duże znaczenie do wielokrotnie podkreślanego na przestrzeni wieków związku między owocem granatowca a najstarszymi mitami i symbolami filozofii i ezoterycznej religii. W tym względzie odwoływał się do szesnastowiecznej księgi autorstwa rabina Mosesa ben Jacoba Cordovero, która w dawnym języku nosi nazwę Pardes Rimonim (Gaj granatów). Jej tytuł rabin zaczerpnął z wersu Pieśni nad pieśniami Starego Testamentu (4,13): „Pędy twe - granatów gaj”.
Traktowany przez niektórych jako jeden z najwybitniejszych interpretatorów Kabały, dr Regardie pisał, że „...istny ogród duszy można zbudować; ...w którym każdy z nas może odkryć wszelkie rodzaje i gatunki egzotycznych owoców i przyjemnych kwiatów o pięknych kolorach. Granat, mogę dodać, zawsze i wszędzie był dla mistyków ulubionym obiektem abstrakcyjnego symbolizmu”.
Znaczna część tego symbolizmu, jak się zaraz przekonamy, odnosi się do głębokiego respektu, jakim wiele kultur żyjących w różnych czasach obdarzało tę roślinę, w tym i nasza własna, jako że coraz większa liczba badań ujawnia zdrowotne własności jej bogatych w nasiona oraz pełnych życia i potencji owoców.
Cofając się w czasie, odkrywamy, że granat był sławiony w egipskich papirusach, cytowany w Starym Testamencie jako rimmon, występuje także w greckiej mitologii, w historii Rzymu i w Koranie. Na długo przed pojawieniem się chrześcijaństwa gra-natowce sprowadzono z Samarkandy do Chin. Granat pojawia się na przestrzeni dziejów w najdonioślejszych dokumentach, dziełach sztuki i architektury, od Homera poczynając, przez Rafaela, Szekspira i Chaucera, po Cezanne’a.
Panuje powszechna zgoda, że granatowieć wywodzi się z Persji, skąd powoli rozprzestrzenił się na teren Indii, północnej Afryki, Europy, Chin i obu Ameryk. Jest jednym z pierwszych uprawianych owoców - w roku 3000 p.n.e., a być może i wcześniej, w dolinach Tygrysu i Eufratu, Nilu i Indusu znajdowały się sady winorośli, oliwek, fig, migdałów i granatów.
MARZEC-KWIECIEŃ 2008
NEXUS • 17