skanuj0030 (129)

Często spożycie dużej ilości leków jest skojarzone z zatruciem alkoholem. Dlatego też u osób zatrutych często dochodzi do wymiotów, które mogą być przyczyną niedrożności dróg oddechowych.

W trakcie udzielania pomocy zatrutym siarkowodorem, fosforanami, cyjankami nie należy prowadzić wentylacji metodą usta-usta. Udzielając pomocy nieprzytomnym należy pamiętać o zabezpieczeniu drożności dróg oddechowych i obowiązkowym ułożeniu w pozycji bocznej bezpiecznej, oczywiście pamiętając o ciągłej ocenie oddechu i krążenia u tych osób do momentu przybycia wykwalifikowanej pomocy medycznej. W przypadku rozpoznania zatrzymania krążenia należy postępować zgodnie z algorytmem BLS.

Nigdy nie należy prowokować wymiotów u osób nieprzytomnych. Kardynalnym błędem jest podawanie słonej wody w celu wywołania wymiotów, gdyż może to doprowadzić do niewydolności nerek.

Zatrucie opioidami prowadzi do depresji ośrodkowego układu nerwowego i niewydolności oddechowej. Charakterystycznym objawem są wąskie szpilkowate źrenice. Należy szukać śladów wkłuć po iniekcjach dożylnych. Specyficzną odtrutką jest nalokson.

Zatrucie kokaina i amfetamina prowadzi do nadmiernego pobudzenia układu współczulne-go, w efekcie którego może dojść do pobudzenia psychoruchowego, źrenice u tych chorych są najczęściej rozszerzone, wolno reagujące na światło. Zatruci tymi środkami mają przyśpieszoną czynność serca (skarżą się na kołatanie w klatce piersiowej) i często mają wysokie ciśnienie tętnicze krwi.

Zatrucie yaracetamolem prowadzi do ciężkiej niewydolności wątroby i nerek. Objawy wynikają często z niewydolności tych narządów. Należy pamiętać że paracetamol jest środkiem powszechnie dostępnym pod różnymi nazwami handlowymi i stąd częste przedawkowania tego środka. Swoistą odtrutką przy przedawkowaniu paracetamolu jest N-acetylocysteina.

Zatrucie tlenkiem wesla - należy zawsze podejrzewać w pomieszczeniach ogrzewanych termami gazowymi, piecami węglowymi, tam gdzie niesprawna jest wentylacja. Udzielając pomocy zatrutym tlenkiem węgla należy zawsze pamiętać o własnym bezpieczeństwie i nie narażać się na ekspozycję. Objawy zatrucia będą zależały od stężenia tlenku węgla we krwi tętniczej. Początkowo będą to bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty. W miarę wzrostu stężenia tlenku dochodzi do zaburzeń świadomości aż do utraty przytomności, dołączają się również zaburzenia rytmu serca. W efekcie dochodzi do zatrzymania krążenia. Postępowaniem z wyboru jest podawanie tlenu w wysokich stężeniach. W trakcie udzielania pomocy należy pamiętać o podtrzymywaniu drożności dróg oddechowych u osób nieprzytomnych. Postępowanie w przypadku zatrzymania krążenia jest zgodne z algorytmem BLS.

131