7.5.4. Polimery fluorowęglowe
Polimery fluorowęglowe, zwane również polimerami fluorowymi lub poliolefi-nami per fluorowanymi, stanowią dość dużą grupę polimerów termoplastycznych, zawierających fluor w łańcuchu głównym.
Największe znaczenie techniczne ma politetrafluoroetylen (PTFE)
~ CF2— CF2 ~
otrzymywany metodą rodnikowej polimeryzacji emulsyjnej lub suspensyjnej tetrafluoroetylenu. Jest polimerem krystalicznym o budowie liniowej, bardzo dużym ciężarze cząsteczkowym (400 tys.-9 min). Zawartość struktury krystalicznej (przy powolnym chłodzeniu) wynosi ok. 94%. Temperatura topnienia fazy krystalicznej wynosi 327°C, gęstość 2,3-2,5 g/cm (największa ze wszystkich polimerów o znaczeniu technicznym). Duża odporność termiczna wynika z większej energii wiązania C—F (485 kJ/mol) niż C—H (415 kJ/mol).
Oprócz PTFE do grupy polimerów fluorowych o znaczeniu technicznym należą:
- polichlorotrifluoroetylen PCTFE ~[CF2—CFC1]„~,
- kopolimer tetrafluoroetylen/heksafluoropropylen, FE/FP ~[CF2—CF2—CF(CF3—CF2)]„~