NA PODSTAWIE.PODRĘCZNIKA:
„ĆWICZEŃTAIABORATORYJNE Z^SpZM^jŁOŚCI MATERIAŁÓW PRAĆAzBIÓRÓWA POD REDAKCfSlRÓŚŁAWA BANASIAKA PWN WARSZAWA. 1 BI
A. WYZNACZANIE NAPRĘŻEŃ W BELCE ZGINANEJ METODĄ TENSOMETRII OPOROWEJ
WPROWADZENIE
Przy rozwiązywaniu zagadnień wytrzymałościowych stosowane są coraz częściej metody doświadczalne pozwalające za pomocą pomiaru odkształceń materiału określać występujące w nim naprężenia. Tego typu metody nazywamy tensometrią, natomiast przyrządy służące do pomiarów odkształceń - tenso-metrami.
W materiałach podlegających prawu Hookc*a. gdy występuje jednokierunkowy stan napięcia, naprężenia wynoszą
■ a = £/:, (7.1)
gdzie E jcst modułem Younga. i: - jednostkowym odkształceniem mierzonym w kierunku działania naprężeń.
W przypadku dwukierunkowego stanu napięcianaprężcnia «t4 i ny wynos/ą: E /.;
** = TZ"'v2 + VBA *, = 7 2 !«, + »•#: !. (7.2)
i —.1 I — v- •
Tu *, i n, są to odkształcenia względne odpowiednio w kierunku osi x i y. a v jest liczbą Poisso.na.
Spośród wielu typów tensometrów do najważniejszych należą tensometry z przekładnią mechaniczną lub optyc/no-mechaniezną «rą/ - znajdujące szerokie zastosowanie - lensometryczne czujniki oporowe, za pomocą'których mouą