skanuj0003 (476)

11.1. Koncepcja ekorozwoju i polityka ekologiczna państwa

621

Ramka 11.1. Przykłady zasad zrównoważonego rozwoju zawartych

w Deklaracji z Rio

(dokument przyjęty podczas Szczytu Ziemi w 1992 roku w Rio de Janeiro)

■    Istoty ludzkie są centrum zainteresowania w procesie zrównoważonego rozwoju. Mają prawo 1 do zdrowego i twórczego życia w harmonii z przyrodą.

■    Państwa, w zgodzie z Kartą NZ i zasadami prawa międzynarodowego, mają suwerenne prawo do ko- 1 rzystania ze swych zasobów naturalnych stosownie do własnej polityki dotyczącej środowiska i rozwo- I ju oraz są odpowiedzialne za to, by ich działalność nie powodowała zniszczeń środowiska naturalne- j go innych państw lub obszarów znajdujących się poza granicami narodowych uregulowań prawnych, i

■    Prawo do rozwoju musi być realizowane tak, by sprawiedliwie połączyć rozwojowe i środowiskowe I potrzeby obecnych i przyszłych pokoleń.

■    Ochrona środowiska powinna stanowić nierozłączną część procesu zrównoważonego rozwoju i nie może I być rozpatrywana oddzielnie od niego.

■    Państwa powinny współpracować w duchu ogólnoświatowego partnerstwa w celu zachowania, ochro- I ny i przywracania zdrowia i integralności ekosystemu Ziemi. Ze względu na różny wkład w zniszczenie I środowiska naturalnego na Ziemi państwa ponoszą wspólną, lecz zróżnicowaną odpowiedzialność.

■    Aby osiągnąć zrównoważony rozwój i wyższą jakość życia wszystkich ludzi, państwa powinny zreduko- I wać bądź wyeliminować niezrównoważone systemy produkcji lub konsumpcji oraz promować odpo- i wiednią politykę demograficzną.

■    Każdy obywatel powinien mieć zapewniony dostęp do informacji dotyczącej środowiska, będącej 1 w posiadaniu władzy publicznej i mieć możliwość udziału w procesie podejmowania decyzji.

■    Państwa powinny wprowadzić efektywne prawo środowiskowe. Standardy środowiskowe, cele i priory- 1 tety zarządzania winny odzwierciedlać środowiskowe i rozwojowe cele, dla których są stosowane;

■    Państwa powinny, w miarę możliwości, stosować profilaktyczne podejście do ochrony środowiska, I zwłaszcza tam, gdzie występują zagrożenia poważnymi lub nieodwracalnymi zmianami środowiska, 1 prowadzącymi do jego degradacji.

■    Ocena oddziaływania na środowisko, jako narodowy instrument, musi towarzyszyć zamierzonym działa- I niom, które prawdopodobnie będą miały znacząco niekorzystny wpływ na środowisko.

■    Ze względu na swoją wiedzę i tradycje ludność tubylcza i jej wspólnoty, a także inne wspólnoty lokalne 1 odgrywają znaczną rolę w zarządzaniu środowiskiem i realizacji idei zrównoważonego rozwoju. Państwa 1 powinny rozpoznać i właściwie podtrzymywać ich tożsamość, kulturę i zainteresowania oraz umożliwić i im efektywny udział w osiąganiu zrównoważonego rozwoju.

■    Pokój, rozwój i ochrona środowiska są współzależne i niepodzielne.

wodnej, gospodarki odpadami, leśnictwa, rolnictwa, rybołówstwa i turystyki. Dla planowanych przedsięwzięć, które mogą znacząco oddziaływać na środowisko, ustawa przewiduje sporządzanie raportu, a także prognozy ich oddziaływania na środowisko.

W 1990 roku powstał pierwszy dokument Polityka ekologiczna państwa, przyjęty przez Radę Ministrów i zaakceptowany rok później przez Sejm RE W roku 2001 parlament przyjął II Politykę ekologiczną państwa, obejmującą okres do2010ido2025 roku. Opracowany w 2002 roku Program Wykonawczy do II Polityki ekologicznej państwa, na lata 2002—2010 jest dokumentem o charakterze operacyjnym, tj. wskazującym