A
o przełom lat 50. i 60. XX wieku - rewolucja behawioralnej oraz pretensje pozytywistyczne o zwrot ku w pełni empirycznemu traktpwaniu stosunków międzynarodowych i odejście od subiektywnej (a więc nienaukowej) analizy o charakterze normatywnym o podział na realizm klasyczny i neoklasyczny o podział na realizm strategiczny i neorealizm o realizm strategiczny uznaje fakt istnienia wartości normatywnych (choć nie zajmuje się ich analizą) o neorealizm całkowicie ignoruje normatywne aspekty polityki międzynarodowej I skupia się wyłącznie na wymiarze empirycznym
\ realizm strategiczny - Thomas Schelling | ||
A / 1 |
o |
nacisk na badanie rzeczywistości |
/ |
empirycznej, a nie normatywnej | |
/ / |
o |
funkcje instrumentalną dyplomacji |
/ |
i polityki | |
/ |
0 |
analizie procesu podejmowania decyzji w polityce zagranicznej |
— |
- - ° |
analizy rozważań w oparciu o |
teorię gier | ||
1 A O |
Polityka zagraniczna poddana | |
zostaje weryfikacji logicznej - jest to działalność normatywno-instrumentalna. | ||
\Lł |
w jaki politycy mogą racjonalnie odnieść się do groźby? w jaki sposób inteligentnie wykorzystać siłę, ażeby skłonić przeciwnika militarnego do postąpienia według naszych życzeń i zaniechania tego, czego się z jego strony obawiamy? znaczenie sił zbrojnych podstawą jednak skutecznego \ stosowania takiej polityki jest fakt, aby interesy nasze i interesy przeciwnika nie były całkowicie sprzeczne