skanuj0017

2)    Uzyskiwane wybraną metodą odchylenie standardowe wyników powinno być jak najmniejsze a mierzone wartości parametrów identyfikacyjnych powinny być standaryzowane, w celu otrzymania jak najlepszej odtwarzalności.

3)    Jeżeli stosuje się więcej niż jedną technikę analityczną lub układ pomiarowy, to powinny pomiędzy nimi występować słabe korelacje.

W celu stworzenia możliwości obiektywnego ustalenia, w jakim zakresie określona metoda analityczna spełnia powyższe kryteria oraz określenia możliwości identyfikacyjnych poszczególnych układów, opracowano szereg metod matematycznych [174,180-185], Do najszerzej stosowanych metod należą m.in. średnia długość listy (ang. mean list length, MLL) [181,182] oraz moc rozróżniająca (ang. discriminating power) [23,183,184]. Szeroko stosowaną, zwłaszcza w analizach próbek biologicznych jest metoda MLL.

Podejście oparte na MLL polega na ustaleniu dla danego parametru identyfikacyjnego w odpowiednim układzie (np. indeksu retencji w' układzie GC), ile zwdązków z obszernej bazy danych zostanie zakwalifikowanych jako potencjalne odpowiedzi, podczas identyfikacji nieznanej substancji o określonej wartości I. Ilość branych pod uwagę substancji jest nazywana długością listy. Taka operacja może zostać powtórzona dla wszystkich wartości /, które mogą być uzyskane w danym układzie GC i uśredniona wartość otrzymanych w ten sposób długości list jest równa MLL. Im średnia długość listy jest mniejsza tym układ jest bardziej optymalny do wypełnienia określonego zadania. MLL może zostać określona zarówno dla indywidualnej metody analitycznej, jak również dla różnych połączeń metod rozdzielenia z metodami detekcji. Idealny przypadek występuje, kiedy MLL ma wartość 1, czyli gdy każda substancja, wchodząca w zakres dużej grupy potencjalnych analitów, może zostać jednoznacznie zidentyfikowana. Sytuacja taka może być osiągnięta tylko wtedy, gdy wykorzystuje się kombinację dwóch lub więcej parametrów identyfikacyjnych, gdyż tylko w takim przypadku jednoznaczna identyfikacja jest możliwa [139]. Logiczne jest również, że ilość zastosowanych układów analitycznych koniecznych do przeprowadzenia jednoznacznej identyfikacji będzie tym większa im większy jest stopień złożoności badanej mieszaniny. Uzyskanie MLL równego jeden jest równoznaczne z osiągnięciem zasadniczego celu identyfikacji - każdemu sygnałowi analitycznemu zostaje przyporządkowany jeden związek chemiczny, a wszystkie inne mogą zostać pominięte.

Moc rozróżniająca charakteryzuje jednowymiarowy parametr identyfikacyjny, uzyskiwany z pomocą danej metody analitycznej. Moc rozróżniająca (Ra) jest równa stosunkowi zakresu wartości jakie może przyjmować dany parametr 04_max - d_min) do