uwartość azotu oblicza sii;
(o — e)
Wig następującego wzoru.
0,00014 -100 —r--= % azotu
lidzie: a — ilość ml roztworu wodorotlenku sodowego zużyta do odmImvc/,k<> mila kwasu w próbie kontrolnej; c — ilość ml roztworu wodorotlenku sodowego Utyta do odmiareczkowania nadmiaru kwasu w badanej próbie; b — ilość badali substancji (w gramach) wziętej do oznaczania.
Uwaga. Przy destylacji amoniaku można użyć w odbieralniku zamiast kwasu łupkowego 4% roztworu kwasu holowego w ilości 10 ml. Oddestylowany amoniak (iiniareczkować 0,01 n kwasem siarkowym wobec czerwieni metylowej.
Miareczkowanie należy wykonywać bardzo powoli porównując barwę mianowa-irgo roztworu, aż osiągnij się jednakowe zabarwienie ze „świadkiem”: 4% roztwo-Iffl kwasu borowego w t-akiej ilości wody jak w odbieralniku.
Ilość azotu oblicza się wg następującego wzoru.
= % azotu
A • 0,00014 • 100 i b
(Izie A r-t- ilość ml zużytego do miareczkowania 0,01 n kwasu siarkowego; b — ość badanej substancji (w gramach) wziętej do oznaczenia.
Wielu substancji organicznych nie można miareczkować w środowisku WOdnym ze względu na słaby charakter zasadowy lub kwaśny tych dwiązków. Przy odpowiednio dobranym środowisku udaje się oznaczyć nieraz bardzo słabe zasady, takie jak imidy i bardzo słabe kwasy, takie Uk fenole, które w środowisku niewodnym silnie dysocjują -i nabierają Właściwości mocnych zasad i mocnych kwąsów.
Nie można zastosować teorii przy oznaczeniach alkacymetrycznych W środowisku wodnym do oznaczeń w środowisku niewodnym z powodu odmiennego zachowania się elektrolitów w rozpuszczalnikach o niż-dzej niż woda stałej dielektrycznej. Poza tym pojęcie kwasów i zasad, Ink i ich mocy ulega stałym zmianom. Na przykład według teorii Arrhe-niusa kwasami nazywamy związki, które dysocjują w wodzie i odszcze-piają jony wodorowe, zasadami zaś — takie, które odszczepiają jony wodorotlenowe. Moc kwasów i zasad mierzy się wielkością stałych dy-Kocjacji tych związków — definicja ta nie stosuje się przy miareczkowaniu w środowisku niewodnym. Na przykładjnocznik w roztworze wodnym jest. .związkiem obojętnym, w amoniaku jest kwasem, a w 100% kwasie octowym .zasadą.
Wg Bronsteda kwasami nazywamy zyńązki, które mają zdolność od-dawąnia protonów, zasadami takie, _którę pobierają prptony, przy czym kwas jest tym mocniejszy, im łatwiej oddaje protony, zasada — im łatwiej je wiąże. Swobodne protony nie mogą istnieć yv roztworze, a zatem reakcja może przebiegać wtedy, gdy istnieje obok kwasu zasada. We-