§ 2. Jeżeli sprawca działa ze szczególnym okrucieństwem albo dopuszcza się zgwałcenia działając wspólnie z innymi osoi bami, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszjl od lat j3.
§ 3i Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Art. 169. "Kto dopuszcza się czynu nierządnego z osobą pozbawioną całkowicie lub w znacznym stopniu zdolności rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania swym postępowanie^ podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
Art. 170. § 1. Kto przez nadużycie stosunku zależności lub wyzyskanie krytycznego położenia doprowadza inną osobę jo poddania się czynowi nierządnemu lub do wykonania takiego czynu, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5. ■
§ 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Popielski (1983) stwierdza, iż pojęcie czyn nierządny sprawiit trudności interpretacyjne i definiuje go następująco: „każdn czynność, która ma na celu zaspokojenie lub pobudzenie popędu płciowego, w warunkach zakazanych prawem; jest to czynnolJ o wyraźnym, niedwuznacznym charakterze seksualnym, a więc poza spółkowaniem i jego namiastkami, np. dotykanie narządów płciowych”. Autor przytacza również orzeczenie Sądu Najwyższego, według którego lekkomyślność, a nawet prowokacyjne zachowanie się ofiary nie uwalniają sprawcy od odpowio-l dzialności.
Art. 173. § 1. Kto rozpowszechnia pisma, druki, fotogralie lub inne przedmioty mające charakter pornograficzny, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności j|b grzywny.
Przepis ten praktycznie nie jest obecnie spotykany w proc® sach karnych. Istnieje również wiele kontrowersyjnych definicji pornografii.
Art. 175. Kto dopuszcza się obcowania płciowego z krewnwn w linii prostej, bratem lub siostrą albo z osobą pozostającą w stosunku przysposobienia, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.
Przepis ten dotyczy kazirodztwa, a „obcowanie” oznacz! ak«J równo stosunek seksualny, jak i inne zachowania seksualni (np, petting).
Art. 176. Kto dopuszcza się czynu lubieżnego względ®* osoby poniżej lat 15, podlega karze pozbawienia wolności ©d roku do lat 10.
Kryterium wieku stwarza niekiedy problemy, albowiem wv-, gląd zewnętrzny ofiary przestępstwa może sprawiać wrażeme, iż. jest ona starsza. Są to bardzo delikatne i trudne problemy! Trudno również uznać, iż akurat granica 15 lat jest decydującą barierą przed zdeprawowaniem nieletnich. Przepis ten w prak-lyuM orzeczniczej wymaga często dokładnej analizy sytuacji J oHiihy. Zdarza się np., iż niejedna 15-letnia dziewczyna nie iylłu) wygląda dorośle, ale ma już za sobą bogate doświadczenia HKlUulne, natomiast jej rówieśnica może być nie tylko dziewicą, y|i< jeiccze nie weszła w okres dojrzewania psychoseksualnego i litologicznego.
AH. 177. Kto dopuszcza się czynu nierządnego w obecności mmi il 'V poniżej lat 15 albo publicznie, podlega karze pozbawienia ■Hnolci do roku, ograniczenia wolności albo grzywny.
pojęcie „czyn nierządny” obejmuje tu różnorodne zachowa-HIr! nrksualne: kissing, petting, oralizm, analizm, stosunki mię-HHymlowe, stosunki płytkie (przedsionkowe) i pełne. Pojęcie j(pilili leżnie” najczęściej dotyczy ekshibicjonizmu.
Poza wyżej wymienionymi przepisami w kodeksie karnym są Jpwnicż przepisy dotyczące stanów faktycznych, które mogą fhlegać się z przestępstwami seksualnymi. Są to:
hi 1 184 — znęcanie się nad małoletnim bądź osobą bezradną,
ml 185 — rozpijanie małoletniego,
ml 15(1 — zarażenie chorobą weneryczną,
iri. 1(12 — narażenie na zarażenie chorobą weneryczną,
ml 185 — ciężkie uszkodzenie ciała,
m < 15(1 — inne aniżeli ciężkie uszkodzenie ciała,
iirl. 148 — zabójstwo.
Popielski (1983) wyodrębnia również czyny popełnione z motywów seksualnych, naruszające przepisy kodeksu karnego od-nOKy.Hcc się do innych przestępstw:
ml. 197 k.k. — znieważanie zwłok ludzkich (np. w nekrofilii), Mt'l. (12 k.w. — zadawanie zwierzęciu cierpień, znęcanie się nad *wlii'/ętami (np. w zoofilii); w przypadku, gdy zwierzę ginie, Hieta być zastosowany art. 212 k.k. (kara do 5 lat pozbawienia Wolności za zniszczenie mienia społecznego lub cudzego), m l 2(15 k.k. — fałszowanie dokumentów, używanie fałszywych i li ih umentów, co się np. przytrafia niektórym transseksuaiłstom, 11 mi*westytom.
Iftllcaną literatura:
1) Ip Lemell: Przestępczość seksualna. Zagadnienia prawne I ki\ymbiologiczne, w: K. Imieliński (red.): Seksuologia społecz-iii VWN, Warszawa 1984,
2) B. Popielski: Orzecznictwo lekarskie, PZWL, Warszawa 19111,
8) B. Popielski: Przestępstwa seksualne, w: B. Popielski,
103