cja” lat 80. i 90., poza incydentalnymi przemianami postaw i zachowan nielicznych zbiorowości nie zmieniła tej generalnej filozofii młodego poko lenia. Entropia ideologii młodego pokolenia i „laicyzacja” świadomośt i wobec wszelkich idei zdają się być trwałą właściwością młodzieży. Uogól niona nieufność wzbogaciła się o wielkie rozczarowanie. Nie widzę więc żadnych okoliczności, które by pozwalały przez najbliższe dziesięć lat z ul nością oczekiwać odrodzenia stowarzyszeń i związków młodzieży.
Tym bardziej więc pedagogika społeczna winna skupić swą uwagę na naturalnych grupach rówieśniczych, bo one jak trawa są wieczne i nieznis/ czalne.
1. Proszę ukazać różnice między grupą pierwotną a grupą celową.
2. Znaczenie wychowawcze grupy wobec jednostki. Sposoby „zniewolenia” jedno stki przez grupę.
3. Proszę wskazać główne źródła kryzysu grup celowych i perspektywy gnip „pierwotnych”.
W. Adamski, Młodzież i społeczeństwo, Warszawa 1976.
A. Kamiński, Analiza teoretyczna polskich związków młodzieży do połowy XIX n
Warszawa 1971.
B. Misztal, Grupy rówieśnicze młodzieży, Wrocław 1974.
K. Sowa, Wstęp do socjologicznej teorii zrzeszeń, Warszawa 1988.
J. Szmatka, Małe struktury społeczne, Warszawa 1989.
Wybrane zagadnienia socjologii małych grup, wyb. i red. B. Mikołajewska, IPSiU Warszawa 1988.
Z. Zaborowski, Rówieśnicy, Warszawa 1969.